Published 17 χρόνια πριν in Rock
Λησμονιά
- 674
- 0
- 0
- 0
- 15
- 0
Στίχοι
Οι χαρακιές του έρωτα, σκύβουν και σε χαϊδεύουν Εξέχασαν πως ν΄ αγαπούν , δε ξέρουν να μισεύουν Πάνω στο νιό κουφάρι μου, κουρνιάζουν και ματώνουν Και με την άδεια ζήση μου, παίζουν και μεγαλώνουν Αχ να μπορούσα να σου πω, στερνό, το παραμύθι Που σ΄ έναν κήπο σκοτεινό, πόρτα απ΄ ατσάλι ανοίχθει Πόρτα που διπλοκλείδωνε, στρατούς κρατούσε τάχα Μα κοίτα πως ξεσφάλισε, μ΄ ένα φιλί μονάχα Στραφτάλισε, φτερούγισε, μικρό πουλάκι φύγε Δώρο σου να ΄ναι η λησμονιά τι ο πόνος σου την πήγε Μακριά στα μαύρα πέρατα, στο παγωμένο κύμα Στην πίκρα που σε πότισε, στο άδικο, το κρίμα
Καλέ μου φίλε Κώστα Χριστός Ανέστη και χρόνια πολλά. Θέλω να σου πω να είσαι πάντα κάπου εδώ..............
Καλές γιορτές!!
Το μπλε του ουρανού στη σάρκα σου αισθάνεσαι.... ερείπια ή ελευθερία;;;; ελευθερία!!!!! Μου άρεσε η αίσθηση που αφήνει....
Θα προσέλθω σαν άπιστη....να ξεχάσεις το μικρόφωνο ανοικτό....
Μάλιστα! αυτές οι Κυριακές με το αλκοολίκι μας για φυγή..... Και όλα πάνε τόσο αργά....θανατερά αργά.... γράφεις και το ξέρεις....πονάς και το ξέρεις....πονάς και τους άλλους και το ξέρεις... φιλιά σου από την Ανδρομέδα
φυσαει στην κυριολεξια !
αν καπου στις εξορυξεις χαθω να μην με ψαξει κανεις καποια στιγμη θαβγω
...μια αγάπη με τον Νταλί...! τα σέβη μου και από εδώ!
Kαλή συνέχεια... συμφωνώ ότι η γραφή σου ξεχωρίζει.
πως αγαπάω τους στίχους σου, απολαμβάνω να χάνομαι στις εικόνες σου κι ας πονάει γιατί... όλα αλλάζουν. Α, και ακόμα περιμένω τα mp3 μην ξεχνιόμαστε. Τα φιλιά μου.
το "Αλεξικεραυνο" Κωστα! και ο τιτλος... Καλημερες
..me alegro mucho que estas aquί.. tu y nuestra hermanita.. la melancolίa negra, que no nos deja.. muchos besos!
έτυχε να είσαι ο πρώτος που διαβάζω στίχους...ζήλεψα το "μαύρα παπούτσια", γενικότερα βαρύς ο στίχος, ποιητικός, καθαρά για "έντεχνη" χρήση...τα σέβη μου...βαθμό θα βάλω μόνο για το "μαύρα παπούτσια" για την ώρα
Ωραιος στιχος μ'αρεση ετσι οπως γραφεις
Πολύ ωραίοι στίχοι, θα έχουν ανταπόκριση!!!