Lyrics

										Οσα κραταγα στα χερια
ενα ενα φυγανε
μειναν τα δικα σου χερια
για να με τυλιγουνε
θυελα μες τον χειμωνα
δεντρο που δεν λυγισε

τα μαλλια κρατουν αστερια
νυχτα να μην γειρουνε
του Αυγουστου τα φεγγαρια
κρεμασα μην φυγουνε
στων αυτιων σου τα λειβαδια
τον λαιμο αγκιζουνε

πηρα φυλλα απ τα κλαδια σου
στομα που σε φιλισε
επνιξα τα δακρυα σου
το σκοταδι ξυπνησε
να φωτισει την ματια σου
ονειρο που γυρισε

ροδα και τα πεταλα σου
στρωνω να ξεφυγουμε
να περνουν τα βηματα σου
ιχνη μην αφησουνε
δρομο μες τα ονειρα σου
χωρο να ανοιξουνε

αρωμα απο τ αρωμα σου
ανοιξη μυριζουνε
τα φιλια απ τα φιλια σου
λιγο να με πνιξουνε
να κρατησω την χαρα σου
οσο μου αφηνεσαι

περπατω στην αγκαλια σου
τοσο παραδινεσαι
να τρυγισω στην καρδια σου
να μου ξετυλιγεσαι
η ψυχη μου ολη δικια σου
πως να μην μου δινεσαι

δεν υπαρχει σκοταδι να χαθω
κραταω στα χερια μου το φως
τα παντα κοντα σου σαν βρεθω
δεν ψαχνω να φυγω απο δω.
με σενα αλαζω οτι βρω
και ξερω ν αγαπαω δεν μισω

αισθανωμαι
δεν μπορει να προδωθω
να σπαω, κανονες προσπαθω
το τιμημα μεγαλο μα το ζω
φοβαμαι 
μα ποιο ειναι ακριβο
το σπανιο το βρηκα ειναι εδω.