Στίχοι

										Μείνανε μονάχα οι λέξεις, οι λέξεις της σιωπής
Τραγούδια να σου λένε με στίχους ενοχής

Οι ευχές και οι επιθυμίες μιας άπληστης ψυχής
Τα πάντα έχουν σκεπάσει με το πέπλο της χλιδής

Τη θλίψη λες πως είδες στού πόνου τη θαλπωρή
Κοιτάς να δεις πιο πέρα μα θεέ μου δεν μπορείς

Με ανάσα πια κομμένη με βλέμμα πια θολό
Τρέχεις να προλάβεις ότι χάθηκε από καιρό

Οι παιδικοί σου φίλοι οι αγάπες οι παλιές
Δεν υπάρχει πλέον αμφιβολία δεν θα γυρίσουν πια

Χίλιες δυο φορές είχες μιλήσει
Για τις λύσεις αυτές που λες
Δεν βρίσκεις να πιαστείς για να μη χαθείς.