Lyrics

										Δεν αναπαύτηκε ο Θεός, την έβδομη τη μέρα
Δούλεψε και την Κυριακή, Μανώλη μου, κι έφτιαξε την παρέα

Να χω κι εγώ το απολωλός, τι στο καλό να κάνω
Και με τ` αλάνια τις βραδιές, πίνω και τραγουδάω

Τροχοδρομούμε από νωρίς, με λιανοτραγουδάκια
Κι ύστερα με ρεμπέτικα, Αννούλα μου, πετάμε στον αέρα

Μα καθώς φαίνεται η χαρά, για χόρταση δεν είναι
Έβγαινε ο ήλιος το πρωί κι έκαιγε τα φτερά μας

Έβγαινε ο ήλιος ο κριτής, το όργανο της τάξης
Για κάθε βράδυ μ` έβαζε, Αλέξανδρε, στη φυλακή μια μέρα

Στη φυλακή βάζεις μυαλό, καθώς γνωρίζουμε όλοι
Και σκέφτεσαι καλύτερα, πως θα το ξανακάνεις

Θα ψάξω να βρω το λοιπόν, της Γης τη μπουκαπόρτα
Στην άλλη άκρη να περνώ,αδέλφια μου, να μη με βλέπει ο ήλιος

Θα ‘χω για πάρτη μου εγώ κι όσοι με αγαπάνε
Του Παραδείσου το στρατί, το Δίπορτο της νύχτας.