Lyrics

										Θεό θα κάνω πάντα ότι με πληγώνει
Και στο βωμό θα θυσιάζω την ψυχή μου
Σα μοναχός που μια αίρεση σκοτώνει
Σημάδι μοναξιάς χαράζω στο κορμί μου

Και με το αίμα εξαγνίζω την αλήθεια
Μέσα στη λάσπη αντηχούν τα βήματα της
Δεν είσαι εδώ να μου προσφέρεις πια βοήθεια
Και στο μυαλό μου εχω γίνει μετανάστης

Σε άλλο τόπο, σ’άλλο χρόνο θα μ’αφήσω
Να δραπετεύσω απ’τα μαύρα σχεδιά μου
Σε φυλακή τα δακρυά μου θα τα κλείσω 
Για να μην τρέχουν επειδή είσαι μακρυά μου

Σε μια έρημο απλώνω την ελπίδα
Που αγκομαχάει σα μωρό που σιγοσβήνει
Δεν έχουν νόημα όσα έζησα,όσα είδα
Το  μόνο νόημα το βρίσκω σε εκείνη
 
Ότι πονάει είναι πάντα ο Θεός μου
Αυτό που μου θυμίζει να ανασαίνω
Και τρεμοπαίζει μες τα μάτια μου το φως μου
Καθέ πρωί στη  σκέψη σου πεθαίνω....

Φωτιά πάνω στα χείλη μου που σβήνει
Το όνομα σου σιγανά το τραγουδώ
Το προσωπό σου βλέπω στη σελήνη
Μονάχος όταν στην αυγή σ’αναζητώ....