Published 17 χρόνια πριν in Rock

Ταξιδιώτης του χρόνου

  • 628
  • 0
  • 0
  • 0
  • 2
  • 0

Στίχοι

										Πήγα σε μέρη μακρινά όπου κανείς δεν είδε
 

Είδα οράματα και τα κυνήγησα στους πιο απόμακρους ορίζοντες
 

Περπάτησα μέσα από αόρατες, φευγαλέες φλόγες
 

Είδα ξωτικά να περιπλανιούνται στη λησμονιά
 

Να καίγονται στη δίψα των εκεί θεών
 

Μίλησα με όντα περίεργα. Γνώρισα αστέρια τρομακτικά
 

Κι είδα το φως και τη σκιά να χάνονται πίσω από την ίδια μελαγχολική σκοτεινιά
 

Πέρασα αιώνες πολλούς αναζητώντας την πηγή για την αιώνια ζωή
 

Πάτησα σε πλανήτες άγνωστους, εκεί όπου η ύλη δεν έχει μορφή
 

Εκεί που όλα είναι αιθέρια
 

Σαν όνειρο βαδίζουν στο χρόνο
 

Είδα μάχες πολλές, ανάμεσα σε άϋλες μορφές
 

Είδα πλανήτες που είχαν ωκεανούς
 

Και άλλους πάλι που δεν είχαν πιει ποτέ νερό
 

Είδα ψυχές να ακροβατούν μόνες πάνω σε πέτρες
 

Μαύρες τρύπες να ξερνάνε μυστικά,
 

Που κάποιος νόμιζε ότι τα ‘χε κρύψει καλά
 

Έκλαψα λιγάκι όταν άγγιξα χώμα καθάριο φωτεινό
 

Εγκατέλειψα για λίγο τον κόσμο το ζωντανό
 

Με φίλησαν ενεργειακές δροσοσταλίδες
 

Έγινα αόρατος για μερικά λεπτά
 

Εθίστηκα στο χάος και στη μοναξιά
 

Μίλησα σε ένα θεό που δεν είναι από δω
 

Είδα ήλιους και φεγγάρια να λιώνουν μαζί
 

Να γέννιονται και να πεθαίνουν στην ίδια σιωπή
 

Μύρισα άρωμα σαγηνευτικής ομορφιάς
 

Σε ένα πλανήτη που δεν είχε ζωή
 

Μόνο νεκρά, πεταμένα άθλια κορμιά
 

Έτρεξα με την ταχύτητα του φωτός
 

Χάθηκα στο χάος του σύμπαντος
 

Αντίκρισα κομμάτια ζωής που είχαν ξεχαστεί
 

Αντικείμενα που είχαν αλλοιωθεί
 

Είδα ουράνια σώματα να πλανιούνται χωρίς σκοπό
 

Πελώριους κομήτες να κουβαλούν μαζί τους το φορτίο του χρόνου
 

Έκανα παρέα με ολογράμματα
 

Εμπιστεύτηκα συναισθήματα σε ξένα πράγματα
 

Έριξα μια ματιά από παράθυρα που κοιτούσαν το μέλλον
 

Δεν έμαθα ποτέ πώς να τα κλείνω
 

Σαγηνεύτηκα από το ΤΕΛΟΣ
 

Του χάους έγινα μέλος
 

Και πήγα μπροστά στο χρόνο και γύρισα ξανά
 

Αυτά που είδα και που άλλος άνθρωπος δεν θα νιώσει ποτέ
 

Τα έχω καταγραμμένα σέ μία γραμμή, σε μνήμη λευκή 

Κι όλα αυτά θα χαθούν σε μια στιγμή
 

Όταν το χάος κι η ζωή θα ερωτευτούν
 

Έτσι θα φύγω και εγώ, θα πνιγώ σε έναν αιώνιο μαύρο ωκεανό
 

Αναζητώντας αυτό που στο μοναχικό μου ταξίδι δεν μπόρεσα να βρω
 

…
 

LUV
 									

:
/ :

Queue

Clear