Θλιμμένες μέρες μια υπόκωφη βουή, στα ηλεκτρόδια μια έκδηλη σιωπή Στου Ηφαίστου τη μαστοριά Και στου κόσμου τα σκαριά Να καίγεσαι και να γίνεσαι Στο φώς να βαπτίζεσαι Η πληγή της ελπίδας Κλείσε τα μάτια σφιχτά, και πονάει φρικτά Όταν το νοίκι σου ζητάει η αγάπη Κράτα το κλάμα σου, κάνε το θάμα σου Θύμωσε, γέλα, βρέσε την άκρη Μην φωνάξεις κι εγώ θα σ’ ακούσω Μην μου πεις και ‘γω θα στο πω Μην με ψάξεις κι εγώ θα σε βρω, Σε σώζει τ’ αλλιώτικο, μα περισσότερο Η ανάσα στην ζωή σε κρατάει Δεν υποκρίνεσαι μα δεν αφήνεσαι Στην πληγή που σε παρατάει Μην με ψάξεις κ εδώ θα με βρεις Μην τρομάξεις μην αντισταθείς Μην με μάθεις ποτέ μην με δεις Μην με ψάξεις, εδώ θα με βρεις
Geia sou file mas!akou to neo kommati sima katatethen mas and feel the blues!!!....Kales giortes!!
Πολύ όμορφο το Εδώ θα με βρεις! Ωραίο και τεχνικά και νοηματικά! Keep on writing !!!