Published 16 χρόνια πριν in Rock
Μυρίζει θάλασσα απώλεια ο χρόνος
- 730
- 0
- 0
- 0
- 23
- 0
Στίχοι
Μυρίζει θάλασσα απώλεια ο χρόνος βαμμένη νύχτα η θλίψη να πονά καίει τα χείλη σου, αλμύρα είν' το δάκρυ γυρνά ο νους σου και πάλι στα παλιά Φτιασιδωμένη η ελπίδα σαν μια πόρνη ψαρεύει τους πελάτες της στα σκοτεινά κι εσύ να ψάχνεις το μπαράκι για να πνίξεις όσα αγάπησες πολύ, σε δυο ποτά Μεθάς σ' ομίχλη, κάπνα και ιδρώτες με φίλους ξένους, πού κοιτάζουν μακριά θολή και κρύα η ματιά σου μεσ' το χρόνο, ν' αναζητά καποια αγάπη απ' τα παλιά Μυρίζει θάνατο απώλεια ο κόσμος βαμμένη έρωτα η μνήμη να πονά καίει το μέτωπο, μαρτύριο οι σκέψεις γυρνά ο νους σ΄όσα τον χάραξαν βαθειά © Copyright, palioxaraktiras
ΔΑΣΚΑΛΕ...ΤΗΝ ΕΥΛΟΓΙΑ ΣΟΥ...
24/12/2007 10:23:00 πμ) - ΒΡΕ-ΒΡΕΕΕ!!!! ΚΑΛΗΜΕΡΟΥΔΙΑ!!! Τι γινεται Σωτηρη μου?....Θυμηθηκες τα παλια σου τα λημερια?....Για ελα να βαλεις ενα χερακι , λοιπον......Εσυ με τον σου χαρακτηρα , εγω με τον δικο μου τον ,και παρεα με κανα δυο δασκαλους της , ας συντελεσουμε επιτελους στην , σε αυτο το σαιτ , που ολα πανε κατα διαολου.....(σορυ-χρονιαρες μερες)......Οσο για το , εχω να πω , πως ειναι απλα υποδειγματικο.....Χρησιμοποιωντας , σαν λογοτεχνικο υφος , κλασικη φορμα , αφησες να αναδυθουν αδρα , οι μυρωδιες κι οι αισθησεις , της παρακμης , που τοσο αγαπας και αξιοπιστα αντιπροσωπευεις
ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΚΑΙ ΚΑΛΑ
Ει μας λείπεις!!! ΣΑΛΙΓΚΑΡΙ!
Eψαχνα και γω να σε βρω στην ΑΥΘΕΝΤΙΚΗ ΚΛΑΣΣΙΚΗ σου ΦΩΤΟ και ψαχνομουν μια ωρα... Περασα να σου πω μια καλησπέρα και να σου στειλω την αγαπη μου. Ελπιζω να τα πουμε μολις συμμαζευτουμε ολοι απο τα καλοκαιρινά "χασομέρια"..
τι εχει παθει διπλα το βιογραφικο? για φτιαξε το λιγο να ομορφηνει ΚΑΛΗΜΕΡΑΑΑΑΑ
Ετσι λοιπόν,χωρίς ιδιαίτερο λόγο,θέλουμε τα λόγια σου ν'ακούστουν με τη δική σου φωνή και με δική μας μουσική υπόκρουση.Κι οι λέξεις σου θηλές.Κι εμείς μικροί, να κολλάμε τα χείλη μας πάνω τους...
Γεια σου ροκοβιε τι κανεις?? καλα?? κανεις συναυλια λεει ε??? Να ρθω και γω να γαυγιζω???
Aγαπητέ κύριε,σας ευχαριστούμε θερμά για την πρόσκηση-πρόκληση,στην οποία με μεγάλη μας λύπη δεν θα μπορέσουμε ν'ανταποκριθούμε.Οι περισσότεροι από εμάς,εκέινες τις μέρες, επιλέγουν να βιώνουν στιγμές αυτοεπιβεβλημένης οδύνης,συχνά,δοκιμάζοντας τα ορια μας σαν αναχωρητές μοναχοί.Να είστε όλοι καλά,ίσως κάποια άλλη φορά σε λιγότερο φορτισμένη περίοδο.Την αγαπη μας!!!
Είσαι υπέροχος!!!Μ' αγγίζουν όσα γράφεις. Πολύ ιδιαίτερη γραφή...
exis foveri ebnefsi man ise morfi
Εικόνες, χρώματα, σοφία!!!Όλα μαζί σε ένα ποίημα... Συγχαρητήρια Σωτήρη
"ΦΤΗΝΗ ΣΑΡΚΑ".. αν και ειναι καυστικο και κανονικα θα επρεπε να μου βγαλει οργη.. αντιθετως μου αγγιξε αλλες χορδες και με συγκινησε!! Μπραβο Σωτηρη.. πολυ πολυ καλο!
Είσαι κορυφάρα ατέλειωτη!Η φτηνή σάρκα φοβερό δημιούργημα!Μακάρι εσυ και κάποιοι-ες λίγοι-ες να πληθαίνατε εδω μέσα.Να πω συγχαρητήρια είναι ηλίθιο.Ευχαριστώ θα πω.Κορυφη!Πολλά πολλα φιλιά Σωτήρη!Μπράβο.
μια μικρή φράση από μένα, που τα λέει όλα: "Οι στίχοι σου είναι εξαιρετικοί" Φιλικά Διαμαντής Σιμίτας
Σ ευχαριστω για την βολτα σου Σωτήρη..
poli kalos o stoixos sas! apo tin meria mou ta logia einai perita! alla poli entuposi mou ekane to taksidi xoris epistrofi! kali sunexeia!
Ελκυστική ψαλμωδίa να χαϊδεύει δύο πατούσες ίχνη προϊστορικών ελπίδων ποιητών.. --------- ωραια πράγματα Σωτηρη.. και φωτο βλεπω σπέσιαλ..
Εκανα οτι μου ειπες!!! Σταθηκα μπροστα της και την εφτυσα καταμουτρα...και οχι μονο...ροχαλα της ετοιμασα...και την Πετυχα!!! στο προσωπο... Ηξερες οτι δαγκωνουν μετα τοσο πολυ ? Δεν θελω να γινω Θεος! Το κομματακι απο το δαχτυλο μου θελω πισω... Α Π Ι Σ Τ Ε Υ Τ Α ομορφο το blog σου...
Ετοιμάζεσαι; ή δε συμμαζεύεσαι; Αύριο έχεις να μοιράσεις φτεράάάάάά!
Τι έγραψες βρε μεγάλε!!! Πως πακέταρες τόση ουσία… μεγαλούργησες… και το μόνο που θυμάμαι μετά από την πρώτη ανάγνωση είναι η «παπαρούνα»… Κάτσε να το διαβάσω καμιά δεκαριά φορές γιατί έκαψα φλάντζες και έβγαλα φλόγες red bull. Σε διαβάζω με παρέα… και η παρέα μου λέει: somebody called me m@l@kas and I think it’s wonderful to be και «όλα σε μια νύχτα αληθινής Ζωής»
Σύντροφε κύριε Σωτήρη, χαίρομαι που σας βρίσκω και εδώ...τα σέβη μου! (MASTER από stixoi)
Αλλά εγώ σας συμπάθησα... στην σελίδα σας δεν υπάρχει στίχος/ ποίημα που να μη με άγγιξε. Ακόμα και το άδειο βιογραφικό σας μου αρέσει, και σας ταιριάζει. Οι στίχοι σας δημιουργούν άρρωστες μελωδίες στο κεφάλι μου, και οι σκέψεις μου περιστρέφονται με ταχύτητα φωτός γύρω από κάποιες δυνατές σας προτάσεις. Τρέλα – επανάσταση – θυμός – κτήνος και σοφός – σαπίλα και αθανασία. Ένας ήρωας πάντα σύγχρονος και εδώ και αιώνες ζωντανός. Κρίμα που πρέπει να φτάσει κάποιος μέχρι το «P» για να σας απολαύσει. Και κρίμα που οι περισσότεροι αρκούνται με ότι βρίσκουν στην πρώτη σελίδα του MW, διαβάζοντας (η απλά κρίνοντας) ερωτευμένους στιχουργούς και ποιητές χορτάτους που τρυφερά χαϊδεύουν την μούσα για να μην τρελαθούν… Θα ξανάρθω στο κελί!