Στίχοι

										Όλοι έξω γιορτάζουν
χαμόγελα στολές και μακιγιάζ
ένα πολύχρωμο ανθρώπινο κολάζ
να μπω μέσα του κι εμένα φωνάζουν

Μα εγώ μόνο δυο μαύρα δάκρυα έχω
που δεν θυμάμαι πότε τα ζωγράφισα
ίσως από πάντα να ήταν εκεί
και δίχως δύναμη πια να κρυφτώ
να φανούν τα άφησα

Κι αν με ρωτήσουν τι έχω ντυθεί
ίσως θλίψη ή πίκρα τους πω
κι ας ξέρω θα χαλάσω την γιορτή
μα δύναμη δεν έχω πια να κρυφτώ

Την μέρα που όλοι είναι κάτι άλλο
εγώ διαλέγω να τους φανερωθώ
γιατί έτσι πάλι τελικά θα κρυφτώ
όλοι νομίζουν πως κάτι ντύθηκα κι εγώ...