Κορμί νωχελικό, στ’άσπρο σεντόνι το νωπό απ΄τον ιδρώτα και των δυο, ποτέ δε θα’ναι μοναχό. Με ένα χαμόγελο γλυκό, ζωγραφισμένο, ηδονικό, με μια ηρεμία ζηλευτή που όμοια δεν είχε βρει. Θα αναπολεί, θα ξαναζεί στιγμές που ζούνε μια ζωή, θα ξαναβλέπει απ’την αρχή όσα τους δέσανε μαζί.
Καλημέρα Ρένα! Σ' ευχαριστώ πολύ για τα καλά σου λόγια και χαίρομαι που σου άρεσαν και που σου άφησαν αυτές τις αισθήσεις! Τα δικά σου μ' άρεσαν πάρα πολύ!Αφήνεις εικόνες κι συναισθήματα να μπουν βαθιά στην ψυχή και να την αγγίξουν με διάφορους τρόπους! Συγχαρητήρια!!!