Στίχοι

										Με δυο γουλιές κρύο καφέ κι ένα τσιγάρο
Σάββατο είναι η Κυριακή όρκο δεν παίρνω
Το θάνατό μου διαρκώς τον αναβάλω
Πάνω στα όνειρα που έκανα τρακέρνω
Όπως τα φίδι που σηκώνει το κεφάλι
Λες και θα δει που πάει ο δρόμος του πιο πέρα
Έτσι ορθώνομαι και μες την παραζάλη
Ψάχνω για φάρο να του πω μια καλημέρα…
 

Ένα στοίχημα θυμάμαι είχα βάλει
Μα δεν θυμάμαι τη θα έχανα στ’ αλήθεια
Όταν δεν έχεις τι να πεις τραβάς σκανδάλη
Κι όλα τα σίγουρα τα κάνεις παραμύθια
Έτσι με βρίσκει το πρωί μισοπιωμένο
Κι έρχονται όλοι να μου πουν κάνε κουράγιο
Ένα παιχνίδι που από πριν είναι χαμένο
Μοιάζει μπουκάλι με κρασί για χρόνια άδειο…

Απ’ το παράθυρο περνάνε οι εικόνες
Άλλους χειμώνες δεν χωράει το κορμί μου
Οι έρωτες μου σαν κοινοί απατεώνες
Και οι αγάπες μου αλάτι στο φαΐ μου
Μέσα μου έκλεισα τα φώτα και δεν βλέπω
Είναι πιο φρόνιμο να λες πως θα προσέχω
Όλα τα θέλω της ψυχής μου επιτρέπω
Μα αυτό το τίποτα που ζω δεν το αντέχω…