Σαν λουνα παρκ μοιαζει η ζωή μου σαν μια τσουλήθρα που κυλαγα μικρος μοιάζει αιώνιο παιχνίδι της ψυχής μου να της ξεφυγω θέλω διαρκως Κι όλο γλυστράω προς τα κάτω με βημα αργό ν ανέβω προσπαθώ μα κι οταν παω παρακατω τον ιδιο δρομο ακολουθω. Σαν λουνα παρκ μοιαζει η ζωή μου σαν λουνα παρκ που εμεινε κλειστο στέκει η τσουλήθρα αιώνια πληγή μου κι ολο προσπαθω να ανεβώ
ΚΑΛΗΣΠΕΡΑ!!!!ΜΟΥ ΑΡΕΣΕΙ Η ΓΡΑΦΗ ΣΟΥ ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ!!!ΕΙΝΑΙ Ο ΤΡΟΠΟΣ ΠΟΥ ΕΚΦΡΑΖΟΥΜΕ ΤΑ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΑ ΜΑΣ ΣΤΟ ΑΠΟΛΥΤΟ!!!!ΑΥΤΑ ΤΑ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΑ ΔΕΙΧΝΟΥΝ ΚΑΙ ΤΗΝ ΜΟΡΦΗ ΤΟΥ ΧΑΡΑΧΤΗΡΑ ΜΑΣ!!!!!ΑΝ ΑΥΤΗ Η ΜΟΡΦΗ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟΥ ΤΟΥ ΕΙΔΟΥΣ !!!!ΑΣ ΒΓΕΙ ΠΑΡΑ ΕΞΩ!!ΤΑ ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΑΤΑ ΜΟΥ
... και κάτι που ξέχασα. Αυτά τα μπλέ γράμματα σε κόκκινο φόντο κάνουν το κείμενο μάλλον δυσανάγνωστο.
δεν το δέχομαι!! δηλαδή κι εγώ σε λίγο θα γίνω.. γριούλα? μα.. πηγαίνω ακόμα στις παιδικές χαρές...