Στίχοι

										ΟΜΟΡΦΗ ΕΙΚΟΝΑ
ΔΙΧΩΣ ΠΛΑΙΣΙΑ , ΦΡΑΓΜΟΥΣ.
ΑΠΟΓΕΥΜΑ ΧΕΙΜΩΝΑ
ΝΑ ΚΑΘΕΣΑΙ Ν'ΑΚΟΥΣ
ΤΗΣ ΒΡΟΧΗΣ ΤΙΣ ΣΤΑΓΟΝΕΣ
ΝΑ ΚΥΛΟΥΝ ΔΙΧΩΣ ΛΑΘΗ
ΤΟΥ ΜΥΑΛΟΥ ΜΟΥ ΘΑΜΩΝΕΣ
ΒΥΘΙΣΜΕΝΟΙ ΣΕ ΠΑΘΗ.
ΣΤΡΟΒΙΛΙΖΟΝΤΑΙ ΑΚΟΜΗ
ΜΕ ΑΙΘΕΡΙΟ ΥΦΟΣ
ΜΟΥ ΣΤΕΡΟΥΝΕ ΤΗΝ ΤΟΛΜΗ.
ΣΑΝ ΑΙΩΝΙΟΣ ΜΥΘΟΣ
ΠΟΥ ΠΟΤΕ ΤΟΥ ΔΕ ΣΦΑΛΕΙ
ΜΟΝΟ ΑΠΛΑ ΣΥΜΦΩΝΕΙ
ΜΕ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ ΤΑ ΚΑΛΛΗ
ΜΕ ΠΙΟ ΓΝΗΣΙΑ ΦΩΝΗ
ΠΩΣ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΡΩΤΗΣΩ
ΓΙΑ ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΠΟΝΟΥΝ;
ΠΩΣ ΑΛΗΘΕΙΑ Ν'ΑΦΗΣΩ
ΤΙΣ ΣΤΙΓΜΕΣ Ν'ΑΦΘΟΝΟΥΝ;