Σκιά πως να αντεξεις Του ήλιου παιδί Ψάχνεις θεό ν απευθύνεις Σιωπηλή προσευχή Τρέχεις δε φτάνεις Να χαρείς ουρανό Σ ένα σύννεφο πάνω Σκαλωμένο «εγώ» Πάθος γενναίο Και λόγο τιμής Τα χασες όλα Που να κρυφτείς Έστειλες λέξεις Χωρίς σεβασμό Δώρο αγάπης Που κρατούσες κρυφό Δεν σε κοιτάω Έχεις βλέμμα ντροπής Ξεχνάς και ξεχνιέσαι Έχεις τάσεις φυγής Τρικυμία του νου Χτυπάει το σώμα Αφρίζει το βήμα Εδώ είσαι ακόμα Σ αντέχω δε σ έχω Υπάκουα παρακούς άλλα ζητώ, άλλα δίνεις γελάς με λυγμούς.. Μόνο ιδέα Δεν είναι όλα αυτά Εαυτέ μου προδότη Πριν, τώρα , μετά..
Μου άρεσαν πολύ οι στίχοι σου. Στάθηκα στο "Ελλειπής" και στο "Στο τέλος του δρόμου" πολύ ωραία ατμόσφαιρα και στα δύο. Συνέχισε έτσι...