Μυρισε μεντα ο καημος ο ηλιος βγηκε πιο θολος σα να χειμωνιασε ξανα η αγαπη απ'το πουθενα Ρυακια τρεχουν τα παλια σαν χειμμαροι ηρθαν ξαφνικα. η πολη εγινε μικρη ερημη μεσα στη σιωπη. προδωθηκα μες το γκριζο ουρανο ψεμματα παλι δεν θα πω Αγαπη απο μελι που σταζει απ τα χειλη σου Αγαπη απο μελι που λιωνει μες τη δινη σου Αγαπη απο μελι που καιγεται σαν μαλλινο κουρελι Σωπασε πλεον η καρδια φορεσε τη μοναξια ραγισε απ τη σιωπη κι ελιωσε μεσα στο κορμι.
Oi stixoi sou einai yperoxh me apokoryfwma tis skepseis tou Mpolevinou! Pragmatika ayto to kommati sou to latrepsa. Oi skepseis sou einai poly omorfes kai tis apotyponeis me mastoria sto xarti. Bravo Akh. Synexise etsi.