Στίχοι

										Στις ψεύτικές σου
υποσχέσεις 
στα λόγια που δεν ήθελες
να αντέξεις 
μεσα στη δική σου
την οδύνη κλείστηκε χρόνια τώρα
εισπνέοντας 
κάτι που τότε το ελεγε 
ασπιρίνη/
Μη μου μιλάς 
δε σε αντέχω 
μην ανασαίνεις
θα πνιγώ 
έπνιξες τις πιο όμορφες 
κουβέντες του
γέλασες 
στης ψυχής του 
το λυγμό/
Σε ένα πακέτο camel 
άδειο
στρίμωξε όσο του εμεινε
κουράγιο
κι έφυγε ξημερώματα
από σένα 
άρρωστη πόλη 
με τα βλέφαρα βαμμένα/
Μάζεψε τώρα τα νεογέννητα 
παιδιά σου 
μάθε τους το τροπάρι 
απο την αρχή 
πώς να χαιδεύουν 
να λατρεύουν 
την ασχήμια 
πώς να φιλούν 
της προδοσίας
το φιλί/.