Στίχοι

										Έσβησαν τα θαύματα θαρρώ
τίποτε πια δεν άφησες για μένα
κι όταν στο σπίτι μου γυρνώ
όλα τα βρίσκω να ναι παγωμένα

Έφυγες και μένω να κρατώ
αισθήματα κενά στα δυό μου χέρια
σκέψεις που βουλιάζουν το μυαλό
στην εξορία να μετρά αστέρια

Στα όνειρα ζεις και τριγυρνάς
πολύτιμες στιγμές μα προδομένες
οι μόνες που μιλούν για μας
σε θάλασσες του έρωτα χαμένες

Μου ‘βαλες αμπάρα στην καρδιά
ατσάλινη να μην μπορώ να φύγω
και πήρες μαζί σου να κλειδιά
φλόγα στη σκέψη σου να σβήνω

Σ’ αγάπησα πιο πάνω απ τη ζωή
που γέμισες μοναξιά και χιόνια
να μου θυμίζει το ψέμα που χες πει
ότι θα μαστε μαζί για χρόνια

Στα όνειρα ζεις και τριγυρνάς
πολύτιμες στιγμές μα προδομένες
οι μόνες που μιλούν για μας
σε θάλασσες του έρωτα χαμένες