Στίχοι

										Μπαινοβγαίνουνε στα τρόλεϋ
τόσοι άνθρωποι επιπόλαιοι
που ανοιχτά αδιαφορούν
για αυτούς που αγαπούν

Στα γραφεία τους κλειδώνονται
ψυχικά ισοπεδώνονται
κι επιστρέφουν τελικά
σ'άδεια σπίτια,σκοτεινά

Πικρή αλήθεια:Δεν μπορώ τον εαυτό μου να εξαιρέσω
μα από τις έννοιες μου μπορώ,την μοναξιά να αφαιρέσω

Είμαστε απλά μοναχικοί και όχι μόνοι
για τον καθένα κάποιος άγνωστος θα λιώνει.
Κάποιος το χέρι μας κρατά,μας προσγειώνει,
σ'ένα χαρτί "σε αγαπάω" σημειώνει
και το κολλάει στην καρδιά.
Κι αν κάπου-κάπου ή ξεσπά ή μας θυμώνει
μετά μας παίρνει αγκαλιά.
Είμαστε πια μοναχικοί,μα όχι μόνοι

Μπαινοβγαίνουνε στον κόσμο τους
με σακίδια στον ώμο τους
ενδεχόμενα ανοιχτά
να δουλέψουν ως αργά

Να εξοφλήσουνε την τράπεζα
τι δεν θα 'διναν για να 'παιζαν
με τον πόνο τους κρυφτό
δίχως πρόσωπο σκυφτό

Πικρή αλήθεια:Δεν μπορώ τον εαυτό μου να εξαιρέσω
μα από τις έννοιες μου μπορώ,την μοναξιά να αφαιρέσω