Lyrics

										Κοιτώ το γράμμα σου κι η ανάσα μου σωπαίνει,
          λέξεις περίτεχνες που δεν είναι χρησμός
          κι  η ανάγκη να σ'ακούω ότι κι αν σημαίνει
          έγινε ο καφές μου ο πρωινός.

                         R
           Πώς μου ζητάς τον εαυτό μου ν'αντικρίσω;
           πίσω απ'τα μάτια σου χορεύει η μουσική
           που χρόνια τώρα όπου πάω κι όπου γυρίσω
           μου τραγουδάει πως μια φορά ζω τη στιγμή.



         
           Κι αν η φωνή σου τρυφερά με ταξιδεύει
           σ'ερωτικές βραδιές μελένιου φεγγαριού,
           το απρόσιτο τον πόθο μου γηρεύει
           κι η ελπίδα  μου έχει γεύση δυνατού κρασιού.