Είναι κάτι ψυχές, Που γλυκά σιγοσβύνουν, Σ’έναν άγνωστο κόσμο, Σε μιάν άκρη του χθες! Είναι κάτι ψυχές, Που σου λέω μου μοιάζουν, Μαζί μου πάντα βουλιάζουν, Χωρίς λέξη στο χθες! Μιά στιγμή μόνο ζούν, Όταν σβύσουν τα φώτα, Της βροχής οι σταγόνες, Σαν ιδρώτας κυλούν! Μιά στιγμή μόνο ζούν, Όταν σβύσουν τα φώτα, Οι εικόνες παγώνουν, Και ξανά δε μιλούν! Είναι κάτι ψυχές, Που σαν κλείνουν τα μάτια, Τ’άχρηστά τους κομμάτια, Ψάχνουν πάντα στο χθες! Μα είναι κάτι νυχτιές, Που μας ξεχνούν τα φεγγάρια, Τ’αστέρια σβύνουν τα βράδυα, Κι αφήνουν άδειες ψυχές! Μιά στιγμή μόνο ζούν, Όταν σβύσουν τ’αστέρια, Οι εικόνες παγώνουν, Και ξανά δε μιλούν!
ksena grafetai ?
κάθε ένα έχει το δικό του άρωμα κι'ένα κομμάτι απο τη ψυχή σου κι'αυτό φαίνεται.Να είσαι καλά,καλή σου νύχτα.
και σε ευχαριστω πολυ για την προσκληση φιλιας σου... Και’σύ δε μ’ένοιωθες, μέσα στα μάτια σου γινόμουν, και’σύ δε μ’έβλεπες, μέσα στα χέρια σου γεννιόμουν, και’σύ με έσπρωχνες! ομορφο.. τα λεμε..