Στίχοι

										Σταγόνες βροχής κυλάνε στο τζάμι,
σταγόνες ψυχής κυλάνε ποτάμι.
Μην απορείς για κείνο το βράδυ,
πού έκανα στάση στο τέρμα ζωής.

Πόνο τον πόνο μετρώ τη ζωή μου,
διαμάντι σπάνιο η κάθε χαρά.
Και τα ζυγιάζω στη θύμησή μου,
μα πάντα γέρνει στη μία μεριά.

Δε μ' ακουμπάει τώρα η θλίψη,
κι αυτός ο κόσμος δε θα μου λήψη.
Λευκό το πέπλο στα όνειρα μου,
λευκό φτερούγισμα μες τη καρδιά μου.