Στίχοι

										…συμφορές της επίγειας ζωής σου
ξεγλιστράς και σαν το φίδι σκορπάς 
του κορμιού το δηλητήριο

εμένα με πέθανες θυμάσαι
τώρα κυλιέσαι επάνω του 
τρως τη σάρκα τη δική σου κι εκείνη σε εκδικείται
σε δηλητηριάζει

ψάχνεις τον αέρα να αναπνεύσεις 
δεν υπάρχει
εσύ δεν υπάρχεις θυμάσαι

ύστερα 
μετανιώνεις...
εκπνοή επάνω στη ζωή 
ρωγμή και συμφορά μαζί