Σκυθρωπό μου μεσημέρι σαν αλήτης σε λιμέρι στο κουτούκι αυτήν τηνώρα τα λόγια μου άς γίνουν δώρα. Δώσε στην χλωμή την λύπη λίγο χρώμα που της λείπει δώστης να πιει το τσιπουράκι τονωτικό για το μεράκι. Σήκω χτύπα παλαμάκια να γλυκάνουν τα φαρμάκια και τσούγκρισε το ποτηράκι γουλιά-γουλιά μικρό μαγκάκι. Στο λυπημένο παρελθόν δείξε πια πως είσαι απών τσίμπησε λίγο μεζεδάκι είμαι κοντά σου φιλαράκι. 18/06/07 madlin
Ο Ουράνιος Χορός έτσι όπως το άκουσες είναι η αρχική μελοποίηση σε στίχους μου -που τώρα δεν παραθέτω- και σύντομα θα γίνει τραγούδι. Είναι έτοιμη η σύνθεση. Η ερμηνεία θα γίνει και αυτή με τη σειρά της. Τα λέμε.
Σ' ευχαριστώ για το καλοσώρισμά σου και τα πολύ γλυκά σου λόγια!με το που δάβασα το ¨ΑΛΛΆΖΟΥΝ ΟΙ ΆΝΘΡΩΠΟΙ¨μου θύμισες κάτι απο το παρελθόν...πολύ όμορφα λόγια!Μου αρέσει ο τρόπος που εκφράζεσαι μέσα απο τους στίχους σου...Έχεις την συμπάθειά μου!
Ραβασάκια κόκκινα οι μνήμες... Για αυτό το κάτι αξίζει η προσμονή,Μαγδαληνή...
Έχω διαβάσει πολλά απο τα κομμάτια σου μου αρέσει πολύ η γραφή σου και πραγματικά έχουν την "Σφραγίδα μοναδικότητας"!!Τα λέμε
Γεια χαρά! Θαυμάσια κομμάτια το "Μην ξεχάσεις το όνομά μου", αλλά και το "Ζεϊμπέκικο γυναίκας". Πολύ δυνατό τραγούδι. Από τον "Αντίπαλο" μου έμεινε ο θαυμάσιος στίχος "Σ'ενα ξωκλήσι μέσα άσε την πληγή σου νά'ρθω να πιω νερό απ'την πηγή σου". Πραγματικά υπέροχο. ΥΓ: Σε ευχαριστώ για το πέρασμα από τη σελίδα μου. Να είσαι καλά.