ΦΙΛΟΤΙΜΟ! (Αφιερωμένο , στον Davyd Marcus Cotton που με ενεπνευσε να το γραψω , καθως διαβαζα το ) Τώρα που απέτυχα σε όλα, που η αγάπη έπαψε να με φλερτάρει , το δίκαιο , συνέχεια με σνομπάρει και βλάκα με αποκαλεί ανοιχτά Τώρα που το άδικο κομπάζει που ψάρι βγήκε στον αφρό στο αγκίστρι πιάστηκε , του έμπειρου βαρκάρη που επιτέλους τώρα θα στροφάρει, και θα το ρίξει πίσω, στο γιαλό Ποιος άραγε μπορεί ν΄ αποφασίσει τόση σαπίλα να την καθαρίσει ;…. Με ποια εντολή , ποια δικαιοδοσία θα υψώσει μάχαιρα , θα δώσει τιμωρία ;…. Έτσι , ο επιδέξιος βαρκάρης , θες από έμπνευση , θες από συγκυρία αν και αμόρφωτος , άφρων και αποτυχών βάζει την πλώρη του , για άλλη ιστορία… Σ’ άλλα πελάγη!… Φτύνει τα γκρίζα τα νερά των άβαθων γιαλών Και αφού στο δίκαιο , δεν μπορεί να ισορροπήσει Και στην αγάπη , ούτε καν επιλαχών Ανάξιος και στα δυο, θα ερευνήσει Σε άλλη λέξη , τη των καιρών….. Και αφού δεν τα κατάφερε , στα ίσια να κοιτάξει τον Σταυρό εκείνον , που κρεμάσαν τον Χριστό με ένα κλικ το μάτι αριστερά του , θα εντοπίσει τον ληστή στα δεξιά Του. Που αντί για αγάπη κι όλα τα σχετικά, διδάσκει κάτι απλό πιο οικείο και απολύτως εφικτό ΦΙΛΟΤΙΜΟ ρ’ ανθρώποι ! Χωρίς συμβιβασμό και ορισμό ΦΙΛΟΤΙΜΟ! ΚΑΙ ΘΑ ΤΟ ΔΕΙΤΕ ΤΕΛΙΚΑ ΟΛΑ ΘΑ ΠΑΝ ΚΑΛΑ!
Τάσο, τίποτα δεν είναι μάταιο, αφού το ξέρεις, πρώτος εσύ….τα χιλιόμετρα που έκανες, δείχνουν τη διαδρομή….δύσκολη και ακανθώδες, αλλά διάφανη και σταθερή, χωρίς λοξοδρομήσεις….τέτοια που να μπορείς να χαίρεσαι την κάθε καθαρή ματιά ενός παιδιού, όταν ίσια στα μάτια σε κοιτάζει.
Otan...8a mas kalesei telika, h aiwnia mpanta, ekei pou oi kardies 8a klaine kai 8a gelane mazi,pio ayles pio zwntanes,akoma ki esy...pou m'apofeugeis,8a m'agapas!den 8a yparxei tote tipota allo na mas xwrizei..poly dynato, poly doulemeno,yperoxo!! pote 8a to akousoume?
Πόσο όμορφο κείμενο Τάσο και πόσο απλό. Απλό σαν κουβέντα, σαν απολογία, σαν εξομολόγηση ή σαν να μιλάς στον εαυτό σου μόνος τη νύχτα σε άδειο δρόμο μ' ένα τσιγάρο αναμμένο. Τό τέλος -τόσο συγκινητικό- είναι υπέροχο. Το τέλος που κι αυτό με μουσική θα μοιάζει. Τη μουσική του τέλους! Τα σέβη μου!
η εξάρτηση του πρώτου προσώπου είναι δεδομένη.....και όπως κάθε εξαρτημένο ον.....δεν είναι ικανό να δώσει.....πριν πάρει.Τι να πάρει; "Ένα σου ψέμα για να ζω".Ακόμα κι ένα ψέμα.....μια ψευδαίσθηση....για να μπορέσει να συνεχίσει να ζει......για να μπορέσει να δώσει αυτά που θέλει ...αλλά δεν μπορεί......."Μια αλήθεια να πεθάνω"........ή την αλήθεια για να μπορεί να δώσει....ακόμη και τον θάνατο στον εαυτό του........τόσα πολλά μπορεί να κάνει....αν πάρει έστω κι ένα σημάδι....κάτι!!!!Μα εδώ έχουμε ένα όραμα ...μια αυταπάτη....που αδιάφορα...σεργιανίζει....χωρίς να νοιάζεται...όχι μόνο να δώσει......αλλά και να ζητήσει ...δίνοντας!!!!!! ΥΓ. Το σχόλιο σου είναι εκπληκτικό....και με τιμά αφάνταστα......και τα ερωτήματά σου...άκρως εποικοδομητικά......σ' ευχαριστώ!!!!
Ναι Φιλε,απιστευτη η ανάγκη του ανθρώπου,....εκει διαδραματίζονται ολα. εκει... "Το λίγο , όμως , γίνεται πολύ…… Εκεί φυλάνε , οι μαύροι αετοί Εκεί το Δώρο , εκεί ο ανθός Εκεί και οι δαιμόνοι.." ολα εκει στη μαυρη τρύπα, που αν καταφερεις και την περασεις...φτανεις στην πόρτα του απειρου!!! Υπεροχος λογος φίλε μου.
Η ΨΥΧΗ ΕΙΝΑΙ ΠΟΙΗΣΗ...........
...τώρα τελευταία να γράψεις αλλά όταν γράφεις, "γράφεις". Έξοχο τούτο το ποίημα/τοποθέτηση/απάντηση σε πολλούς και σε πολλά. Λίγη ψυχή , σαθρό κορμί τους έμεινε, σαν τα κουρέλια , πάνε όπου τους πετάνε και όταν τους δεις , πως δήθεν αγριεύουνε, Είναι που τότε , πιο πολύ αγαπάνε…. Είναι που τότε...Τάσο. Κι εγώ προτιμώ τα κουρέλια. Το 'χω ξαναπεί κι αλλού.
Xarhka gia to PRWTO BHMA pou egine Euxwmai n'akolou8hsoun ki alla.Elpizw na mhn yparxoun alles Notes penixres,giati edw xreiazomaste Notes kai stixous kai poihsh.Kai fysika alh8inh agaph xwris idiotelies ki egwismous.H zwh einai mikrh kai poles fores pikrh,ma a3izei na thn kanoume omorfh! 8a perimenw auto to ta3idi.8a xarw thn diadromh!!
Ευχαρίστως να το μελοποιήσεις Τάσο...όταν ξεθαμπωθείς ή καλύτερα θα έλεγα όταν ξεφορτωθείς...Για μένα θα είναι μια ακόμα δυνατή εμπειρία, μια ιδιαίτερη χαρά, μια ακόμα βαθιά ικανοποίηση και μια ακόμα ευκαιρία να βιώσω την κάθε λέξη, μέσα από την ερμηνεία σου...Σ’ ευχαριστώ πολύ!!!
αν την κάνουν οι σοβαροί, θα πάρουν μαζί τους και τους θαυμαστές τους- φίλους τους.
Τάσο Φίλε μου και πάλι Χρόνια Σου Πολλά και Καλή Ανάσταση !!!
να διαβασω αναλυτικα... την ενοτητα 1... εργα σε συνεργασια με φιλους σου... καταπληκτικες δουλειες! περασα ενα ποικιλομορφο ταξιδιαρικο μεσημεριανο! να 'στε καλα ολοι σας! (δε σχολιαζω παραπανω... γιατι θα χρειαστω σελιδες εδω...) καλο πασχα! τα ξαναλεμε απο εδω...
ΣΕ ΚΥΝΗΓΟΥΣΕ ΚΑΙ ΣΥ? ΔΕΝ ΤΟΒΑΛΕΣ ΣΤΑ ΠΟΔΙΑ ΑΛΛΑ ΤΗΝ ΕΡΩΤΕΥΤΗΚΕΣ! ΚΑΙ ΔΗΛΩΝΕΙΣ ΚΑΙ ΜΑΛΑΚΑΣ ΚΑΙ ΕΞΑΡΤΗΜΕΝΟΣ?ΓΙΑ ΤΟ ΑΜΑΡΤΗΜΑ ΣΟΥ! ΚΑΙ ΘΕΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΟ ΑΠΟ ΜΕΝΑ? ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΟΡΔΗ.. ΚΑΛΛΙΤΕΡΑ ΝΑ ΚΡΥΒΟΜΑΙ...
Σκέφτηκα, πως ταιριάζει τούτη την ώρα να ανεβάσω ένα ποίημά μου, που γράφτηκε πριν λίγες μέρες και έχει απόλυτη σχέση με τούτη τη μέγαιρα που υμνείς...που λέγεται ΑΛΗΘΕΙΑ...
...ντύθηκες τον Άμλετ Τάσο... Καταπληκτικός μονόλογος.Αλλά εσύ δεν μπορεί να έχεις σχέση με τις αράχνες που αποτέλεσε (και δυστυχώς αποτελεί ακόμη) αγαπημένο κατοικίδιο μιας(;) γενίας ποιητών. Εσύ μάλλον χωμένος στο πλήθος περιμένεις τη σήψη ν' ανοίξει τα παράθυρα. ΥΓ: Αν δεν πολυκαταλαβαίνεις τι λέω. Θα καταλάβεις σύντομα. Σε μερικές μέρες ίσως.
Με αξιοπρεπεια , μπορείς να υποκλιθείς Την τελευταία σου ατάκα , ν απαγγείλεις…. Θάθελα να πείς γιατί το διακρίνω Τάσο, ζείς!Νά'σαι καλά καί γιά το σχόλιό σου σ'ευχαριστώ.
κατέγραψέ με όπως νομίζεις. Πάντα, όμως, να κρατάμε μια μικρή αμφιβολία, μια επιφύλαξη για τις κρίσεις μας. Καλώς ή κακώς το ίντερνετ είναι αρκετά παραμορφωτικό. Μεγιστοποιεί τη δύναμη και τη σημασία των συναισθημάτων μας σαν μεγενθυτικός φακός και τα κάνει όλα εξαιρετικά σοβαρά και επιτακτικά. Νομίζω ότι μας ωθεί να συμπεραίνουμε με όρους τεχνολογικούς και όχι κοινωνικούς ή ψυχολογικούς. Όπως άλλωστε θα κάναμε και σε μια κλειστοφοβική, καλυμμένη από ένα γυάλινο θόλο, κοινότητα.
παλι λεω φιλε Ζηνωνα , οτι το βατ μιας και νυχτεριδα σημαινει, μαλλον αυτο ειναι....Σαν την νυχτεριδα καθεται ως αργα και γραφει τα καλυτερα, ο μουρλος
Ρε Τάσο μου...τώρα υπερβάλλεις...και ξέρεις πως έχω και ένα «κουσούρι»...κοκκινίζω εύκολα...Θυμάμαι που οι καθηγητές μου πάντα με πείραζαν γι’ αυτό το κοκκίνισμα....ένας καθηγητής μου μάλιστα, μου λέει «Ελένη μου, ξέρεις από που αρχίζεις να κοκκινίζεις; Από τα αυτιά....και καταλήγεις να γίνεσαι μια ανθισμένη κόκκινη παπαρούνα»...ε, τώρα εσύ δε με βλέπεις, αλλά ακριβώς έτσι έγινα, διαβάζοντας το σχόλιό σου, μια κατακόκκινη παπαρούνα....
Το φεγγάρι λοιπόν μπορεί να έχει πολλές πλευρές, σκοτεινές φωτεινές και πολλά σχήματα... Εξαρτάται που στέκεται αυτός που το βλέπει. Μπορεί να το δει στριγγυλό με γυναικείες καμπύλες, πρίσμα τρίγωνικό (σαν το εξώφυλλο του Drak Side of the Moon των Pink Floyd) ή και τετράγωνο σαν τη δική μας ή τη δική του λογική. Γιατί τούτο το φεγγάρι έχει άποψη. Συνομιλεί...Αν του μιλήσεις βέβαια...Γιατί αν απλά το κοιτάς, τότε κι εκείνο θα σε κοιτάζει μόνο. Συν τοις άλλοις είναι συγκαταβατικό και καλόβολο. Αν και ο κόσμος του είναι ή νύχτα, το έχω δει αρκετές φορές μέρα να κάνει παρέα στον ήλιο. Σε αντίθεση με τον ήλιο...Φεγγάρια τεράγωνα λοιπόν... Σχήμα λόγου βέβαια. Μια πολύ ευρηματική, πρωτότυπη και όμορφή "μεταφορά". Σχήμα λόγου και όχι γεωμετρικό σχήμα. Δεν καταφέραμε ακόμη να τετραγωνίσουμε τον κύκλο ούτε θέλουμε να του μεταφέρουμε τους "τετραγωνισμούς" του μίζερου, τερταγωνισμένου και "ορθολογικού" μας κόσμου. This Bright Side of the Moon παραμένει ακόμη ελπίδα ζωντανή... ίσως μια μέρα ξαναγίνουμε εραστές, ξαναγίνουμε ποιητές.
ΕΞΟΧΟ ΗΘΕΛΑ ΝΑ ΓΡΑΨΩ !!!
Μαλάκαααα...να μην ντρέπεσαι... πολλή τσίπα έχεις...να δώσεις και στους άλλους...
Μιλάς και ακούω, απαγγέλλεις και τραγουδώ, τραγουδάς και χαίρομαι(κι’ ας είναι η φωνή σου για τους λίγους)...πολεμάς και ξέρεις το λόγο (για το πολύ, των λίγων...)γι’ αυτό θα πολεμείσαι και θα πολεμηθείς...
Σε ανακάλυψα τυχαία, μέσα από κάποια σχόλια σε άλλους, με τα οποία συμφωνώ. Τελικά βρήκα, πως είσαι πολύ αξιόλογος, όπως εξ' άλλου είχα συμπεράνει απ' τις παρεμβάσεις σου!
Ευφυία και τρέλλα,ακριβώς τα ίδια. Όχι οι δύο όψεις του νομίσματος.Η ίδια... Τελεία.Και παύλα. Το ερώτημά σου ρητορικό. Εγώ αγαπάω μάτια λαμπερά... Υ.Γ.Αφού δε σε συνεπήρε,σου ανέβασα ένα άλλο...
Σού βγάζω το καπέλο (άν και δεν συνηθίζω να φοράω).το τελευταίο σου,θεωρώ πως είναι πραγματικό δημιούργημα.
φίλε μου Τάσο ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ! και δημιουργικά !
Στα ψαγμενα δεν μπορω να σε φτασω, εισαι σε αλλο επιπεδο απλα στο γουστο διαφερουμε φιλαρακι οσο για τα σεβη μου ειναι λογια της καρδιας μου. Φιλια και καλες γιορτες !
Γέμισες πάλι το καλάθι με μηλα κόκκινα του καλού και του κακού απο εκείνα που μαγεύουν και σκόρπισες την πραμάτεια σου ελπίζοντας στο πρώτο δάγκωμα. Νομίζω φίλε οι πρώτοι εχουν ήδη γευτεί τον καρπό και οι υπόλοιποι ψάχνουν το αντίδοτο.