Ωρα αιχμής ώρα φυγής φώτα αργής διαδρομής στου μυαλού την άκρη γυάλινος ερως απ άκρη σε άκρη Ο δρομέας λες και τρέχει δίπλα στο σκοτάδι ανοίγει τρύπα αγέρας σαρώνει τα όνειρά του τον πληγώνει η μοναξιά του Στάσου φίλε που πηγαίνεις ξέρω οτι εδώ μένεις πύρινο κελί η Ομόνοια καιει μέσα σου αιώνια Βγάλε την φόρμα της μοναξιάς σου μείνε πλάι στα όνειρα σου χτίσε δικό σου Παρθενώνα με τον καινούργιο σου χιτώνα Κι αν η μοναξιά ειναι από χώμα κρατήσου απ την χειρολαβή σου βάλε πόνο λίγο δάκρυ πότισε του ονείρου την στάχτη και της μοναξιάς τ άνθη Στάσου φίλε μου μη τρέχεις κίνδυνο να σκοντάψεις έχεις το σκοτάδι θε να λιώσει και ο δρομέας μας θα γλυτώσει
Ευχαριστουμε για την αποδοχη!
ευχαριστω για τα ομορφα λογια και τη φιλια!!!!
το "Δωμάτιο 206" μου άρεσε ιδιαίτερα.
ΚΑΛΟ ΠΑΣΧΑ ΚΑΛΗ ΑΝΑΣΤΑΣΗ !!!! ΜΕ ΥΓΕΙΑ ΚΑΙ ΠΟΛΥ ΜΟΥΣΙΚΗ!!!!!!
Πάρα πολύ ευρηματικό, πάρα πολύ ομορφο Αργείε φίλε μου. Τα λέμε!
Εγώ σ' ευχαριστώ, καλή συνέχεια.
Ο ψίθυρος πέφτει βροχή φλύαρη υγρή ριπή κάτι σαν χαλάζι στάζει το ποίημα στάζει Εξαιρετικό Κυριάκο. Ίσως το καλύτερο μαζί με την ΟΥΡΑ ΤΟΥ ΔΗΛΑΔΗ.