Στίχοι

										ΘΕΛΩ Ν ΑΝΑΤΙΝΑΧΤΩ, ΚΑΙ ΔΕΝ ΜΟΥ ΦΤΑΝΕΙ Ο ΧΩΡΟΣ.
ΘΕΛΩ Ν ΑΝΑΠΝΕΥΣΩ ΜΑ Ο ΑΕΡΑΣ ΑΥΤΟΣ ΜΟΥ ΔΗΛΗΤΗΡΙΑΖΕΙ ΤΑ ΣΤΗΘΗ.
ΘΕΛΩ ΝΑ ΜΙΛΗΣΩ, ΝΑ ΦΩΝΑΞΩ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΣΚΕΦΤΟΜΑΙ, ΑΛΛΑ ΟΙ ΗΘΙΚΟΙ ΦΡΑΓΜΟΙ, ΤΑ ΤΕΙΧΗ ΠΟΥ ΧΟΥΝ ΧΤΙΣΕΙ ΤΑ ΥΠΟΛΟΙΠΑ ΑΝΘΡΩΠΑΚΙΑ ΜΕ ΤΟΣΗ ΚΑΚΙΑ ΚΑΙ ΑΝΑΙΣΘΗΣΙΑ, ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥ ΒΑΡΙΑ ΓΙΑ ΝΑ ΤΑ ΓΚΡΕΜΙΣΩ ΜΟΝΗ ΜΟΥ...
ΘΕΛΩ ΝΑ ΦΥΓΩ, ΜΑ ΤΑ ΠΟΔΙΑ ΜΟΥ ΜΕΝΟΥΝ ΑΚΙΝΗΤΑ, ΦΟΡΑΩ ΣΙΔΕΡΕΝΙΑ ΠΑΠΟΥΤΣΙΑ.
ΘΕΛΩ Ν ΑΠΛΩΣΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΜΟΥ, ΚΙ ΟΜΩΣ ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ.. ΜΟΥ ΦΟΡΕΣΑΝ ΧΕΙΡΟΠΕΔΕΣ.
ΘΕΛΩ ΝΑ ΕΛΕΥΘΕΡΩΘΩ ΑΠ ΤΙΣ ΣΚΕΨΕΙΣ ΜΟΥ, ΤΟ ΑΓΧΟΣ, ΤΗΝ ΑΝΙΑ.
ΝΑ ΠΕΤΑΞΩ ΠΕΡΑ ΜΑΚΡΙΑ, ΝΑ ΦΥΓΩ ΑΠΟ ΔΩ ΜΟΝΗ..., ΜΑ ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ.
ΤΟ ΚΕΛΙ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ ΜΟΥ ΤΟ ΚΑΝΑΝ ΣΙΔΕΡΕΝΙΟ...