Στίχοι

										Κρύβω τα όνειρα σε ένα κλουβί
φεύγω από τον κόσμο που πλάθω 
Γκρεμίζω τους τόπους που βλέπω
Σβήνω τα χρώματα και 
τα βάφω με μαύρο χρώμα 
Καίω τις λέξεις και τις εικόνες 
κλειδωνω τις σκέψεις και τις μέρες 
Ξεχνάω το όνειρο και το πετάω
σαν αποτσίγαρο 
που δεν έχει καμία αξία
Το τέλος του με επαναφέρει
και μου φωνάζει 
να ζήσω την αλήθεια 
και βλέπω να δακρύζει
Βλέπω που προσπαθεί 
να κρυφτεί
κλείνει τα μάτια 
και κόβει τη σκηνή 
και σιγά- σιγά 
φεύγει από κοντα μου
να κρύβεται σαν τον ήλιο 
πίσω από τα σύννεφα
και όταν ο ουρανός κλαίει 
ξέρω πως είναι τα όνειρά μου 
και μου ψυθιρίζουν 
θα με βρεις 
στης θάλασσας τα κύματα 
Ψάχνω απεγνωσμένα να βρω 
το άρωμα που άφησε
κι αν δεν το βρω 
θα ψάξω για ένα ψεύτικο 
μα ξέρω θα'ναι αλλιώτικη η μυρωδιά 
που μου'λειψε
ας είναι κι έτσι 
ξέρω πως θα επιδράσει σα φάρμακο
Αυτό που φοβάμαι 
είναι πως η καρδιά 
ποτέ δε θα γιατρευτεί 
είναι αργά πια 
και σαν πουλί πέταξε 
που δεν ξαναγυρνάει
κι αν τελικά βρήκε μια γωνιά 
για να κρυφτεί
θα νιώσω 
πως το όνειρό μού σιγοτραγουδάει...