Lyrics

										Κρύβω τα όνειρα σε ένα κλουβί
φεύγω από τον κόσμο που πλάθω 
Γκρεμίζω τους τόπους που βλέπω
Σβήνω τα χρώματα και 
τα βάφω με μαύρο χρώμα 
Καίω τις λέξεις και τις εικόνες 
κλειδωνω τις σκέψεις και τις μέρες 
Ξεχνάω το όνειρο και το πετάω
σαν αποτσίγαρο 
που δεν έχει καμία αξία
Το τέλος του με επαναφέρει
και μου φωνάζει 
να ζήσω την αλήθεια 
και βλέπω να δακρύζει
Βλέπω που προσπαθεί 
να κρυφτεί
κλείνει τα μάτια 
και κόβει τη σκηνή 
και σιγά- σιγά 
φεύγει από κοντα μου
να κρύβεται σαν τον ήλιο 
πίσω από τα σύννεφα
και όταν ο ουρανός κλαίει 
ξέρω πως είναι τα όνειρά μου 
και μου ψυθιρίζουν 
θα με βρεις 
στης θάλασσας τα κύματα 
Ψάχνω απεγνωσμένα να βρω 
το άρωμα που άφησε
κι αν δεν το βρω 
θα ψάξω για ένα ψεύτικο 
μα ξέρω θα'ναι αλλιώτικη η μυρωδιά 
που μου'λειψε
ας είναι κι έτσι 
ξέρω πως θα επιδράσει σα φάρμακο
Αυτό που φοβάμαι 
είναι πως η καρδιά 
ποτέ δε θα γιατρευτεί 
είναι αργά πια 
και σαν πουλί πέταξε 
που δεν ξαναγυρνάει
κι αν τελικά βρήκε μια γωνιά 
για να κρυφτεί
θα νιώσω 
πως το όνειρό μού σιγοτραγουδάει...