Στίχοι

										Πως τα ‘φερε έτσι ο διάβολος, τι μαύρη γκαντεμιά
Να πιω το πρώτο σου φιλί, σ’ αυτή την ερημιά
Σε πολιόρκησα πολύ, καμιά πενταετία
Θα ‘πρεπε να ‘χει κάμερες, ρεπόρτερς, συνεργεία

Ο άθλος δίχως θεατές, καμιά δεν έχει αξία
Κι έστησα άλλο σκηνικό, με λίγη φαντασία
Πως είναι Εθνική Γιορτή, μπάντες, φωτοβολίδες
Και είστε όλοι σας εκεί, γεμάτες οι κερκίδες

Εκεί στο βάθος δεξιά, με δαγκωμένα χείλια
Έβαλα φίλους καρδιακούς, σκασμένους απ’ τη ζήλια
Κι εκεί στην άκρη αριστερά, αντικριστά μ’ εμένα
Ένα παλιό μου έρωτα, σε κάρβουνα αναμμένα

Και δεν χαλάρωσα στιγμή, μην πάνε όλα χαμένα
Είχα τα μάτια μου ανοικτά, τ’ αυτιά μου τεντωμένα
Γι’ αυτό δεν ένοιωσα φιλί, δεν είδα αστεράκια
Ακουγα γύρω μου φωνές, μπράβο βρε  τυχεράκια

Μόνο μια άγρια ηδονή, όταν σε πρωτοφίλαγα
Σαν να χτυπούσα πέναλτι, χωρίς τερματοφύλακα
Πήρα το πρώτο σου φιλί και πριν το επαναλάβω
Έκανα μόνος νοερά το γύρο του θριάμβου.