Published 13 χρόνια πριν in Rock

φτωχή ανεμώνη

  • 549
  • 0
  • 0
  • 0
  • 0
  • 0

Στίχοι

										φωτιές τα λόγια σου μ έχουνε κάψει
σαν τα φαντάσματα απ το παρελθόν
μ ακολοθούνε με βασανίζουνε
σε αγαπάω κι εσύ απών

μνήμες σκληρές με τριγυρίζουνε
και μου θυμίζουν πως σ έχω χάσει
τη μοναξιά μου αυτές τη γέμισαν.
Σε περιμένω σε λάθος στάση

έγινεs βράχος φρούριο απόρθητο
άλλοι σε έχουν και σε ορίζουν
Έμεινα απέξω φτωχή ανεμώνη
τα πεταλά μου να σε αγγίζουν

νερό να πίνω απ την πηγή σου
κι ας μη με ξέρεις εσύ ο αητός
να ανασαίνω τον ίδιο αέρα
κι ας φεύγεις τόσο μακριά διαρκώς

ότι κι αν γίνει αυτό να ξέρεις
η μοίρα μας θα 'ναι πάντα κοινή
χίλια ταξίδια έκανες ήδη
μα πίσω σ έφεραν κάποια στιγμή									

:
/ :

Queue

Clear