. Έραβα, κάθε πληγή, με ράμματα. Μες στης αυγής, τα κρύα, τα χαράματα, Δάκρυ, με σιωπή, και τάματα. Να χάνω, του ονείρου, τα περάσματα. Κι’ όλο μιλάω, με την σιωπή, Δεμένος, στης ζωής μου, Την πλεξούδα. Μα η μνήμη, να με πάει, πάντα εκεί, Στον έρωτα μου, τον Ιούδα. Έχανα κάθε πρωί, τα βήματα. Με μια ψυχή, πιασμένη, μες στα νήματα, Σύννεφα βροχής, τα κρίματα. Να πνίγουν, τ' ονείρα μου, μες στα κύματα.
ΚΑΛΗΣΠΕΡΑ ΝΙΚΟ....ΜΠΡΑΒΟ ΣΟΥ...ΥΠΕΡΟΧΟΙ ΣΤΙΧΟΙ,,,,,
ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ ΩΡΑΙΟ ΝΙΚΟ....ΜΠΡΑΒΟ ΣΟΥ..ΤΗΝ ΚΑΛΗΣΠΕΡΑ ΜΟΥ...
Και ψάχνω τις αλήθειες Σ’ ατέλειωτες μου νύχτες Της μοναξιάς να σπάσω τον ρυθμό γεια σου φίλε μου!
ΠΟΛΛΕΣ ΚΑΛΗΜΕΡΕΣ ΦΙΛΑΡΑΚΙ ΜΟΥ ΜΕ ΤΗΝ ΕΚΤΙΜΗΣΗ ΜΟΥ ΜΑΡΓΑΡΙΤΑ
ΝΑ'ΣΑΙ ΠΑΝΤΑ ΚΑΛΑ ΚΑΙ ΣΥ ΝΑ ΓΡΑΦΕΙΣ