Θαλασσοδαρμένο σκαρί το σώμα μου που ψάχνει λιμάνι για ν’ αράξει απ’ τις φουρτούνες της ζωής λίγο να ησυχάσει. Απάνεμο λιμάνι η αγκαλιά σου. Ολόγιομο φεγγάρι τα μάτια σου. Άσβεστη φλόγα η ψυχή σου. Ταξίδι στ’ όνειρο η ζωή σου. Αν μ’ αγαπάς κοίταξε με στ’ απάνεμο λιμάνι σου ν’ αράξω άφησε με. Με τη φλόγα σου άγγιξε με και μ’ αγάπη στ’ όνειρο σου ταξίδεψε με.
aristo synexise montare lexeis kleidia poy na soy bgainoyn kalytera