Η θλίψη πάλι μου ζαλίζει το μυαλό και σε λιβάδια ονειρικά με παρασέρνει μου λέει κλάψε είναι μόνο για καλό το κλάμα γίνεται ποτάμι και ξεπλένει Μα το ποτάμι έχει ροή ορμητική και οδηγεί σε θάλασσα αγριεμένη που τα νερά της πάνε πάντα προς τα 'κεί που η θλίψη στέκεται, γελάει και περιμένει Καρτερικά με περιμένει να φανώ σ' αυτό το κρύο ραντεβού της φρίκης θέλει να βλέπει κάθε μέρα να πονώ κι αυτή σφυρίζει πάλι το σκοπό της νίκης Απόψε λέω να το σκάσω στα κρυφά και στο τρελό το ραντεβού μας να τη στήσω χορό θα κάνω εκεί στο στέκι της χαράς και που θα πάει; κάποια μέρα θα νικήσω!
xaxaxaxaxa! eyxaristoume poly hgoumenh :P
τώρα ανακάλυψα ότι είσαι εδώ και λάμπεις μέσα στο χρώμα το χρυσαφί των ποιημάτων σου! Καλώς μας ήρθες και καλή συνέχεια!
na eiste kala! 8a peraso na sas ksanadiavaso... me ektimisi T.
Επίσης και εσύ! Μια χρονιά δημιουργική με αγάπη και ευτυχία!