Το καλοκαίρι μου, χίλια κομμάτια Που άγριο φθινόπωρο τα σκορπίζει Εσύ να φεύγεις και να έχεις στα μάτια Ένα ξύλινο βλέμμα , που στα δύο με σχίζει . Κι έτσι τελειώνουμε και εμείς Αυτός ο Σεπτέμβρης , ήρθε πιο νωρίς . Και ακόμα δε κατάλαβα Τι ήμουνα για σένα Ακόμα δε κατάλαβα Τι ένιωθες εσύ Από παιδί μεγάλωνα Μες στο γλυκό σου ψέμα Στον ουρανό σκαρφάλωνα Μα, με πετάς στη γη . Για το τέλος κρατάς , άδεια λόγια Που γκρίζα τα παίρνει συννεφιά Εσύ να φεύγεις για μια ξένη χώρα Και εγώ να μένω στου λιμανιού τη μοναξιά. Κι έτσι χανόμαστε και εμείς Αυτός ο Σεπτέμβρης ήρθε πιο νωρίς .
σ ευχαριστώ Ιωάννα!!!!για το σχόλιο,για τη φιλία ,.. γραφεις κι εσυ πολύ όμορφα...:) :)