Κυτω και βλεπω γυρω μου τοιχους λευκους και αδειους κι αναμεσα απο το λευκο το γκριζο ξεχωριζω της μοναξιας το αγριο το χρωμα που σκεπαζει την υπαρξη μου ολοκληρη και η καρδια στεναζει ---------------------------------------------- Της μοναξιας η μεγγενη που σφιγγει τη ζωη μου μοιαζει με χαρου προσταγμα ελα τωρα μαζι μου ---------------------------------------------- Κυτω και βλεπω τιποτα καλο να μου συμβαινει μονο το γκριζο τ αγριο αυτο μου εχει μεινει ζωη μου διχως νοημα καρδια χωρις αγαπη με ματια που γεμιανε με πικρα και με δακρυ ----------------------------------------------- Της μοναξιας τα βλεφαρα νοηματα μου κανουν παντοτινη μου συντροφια στις δινες τους με πιανουν ---------------------------------------------- Τεσσερις τοιχοι μοναξιας χωρις μια ηλιαχτιδα πικρος καφες κι ατσιγαρος μονος διχως ελπιδες στου πρωινου τη σιγαλια ακουγοντε δυο νοτες απο μπουζουκι ακουρδιστο για της ζωης τις πορτες ----------------------------------------------- Τις πορτες που μου γνεφουνε η μια με χαιρεταει κι αλλη που με καρτερει ποιος ξερει που με παει -----------------------------------------------
ΠΟΛΥ ΠΟΛΥ ΩΡΑΙΟ ΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΟΙΞΗ..... ΤΗΝ ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΜΟΥ.......