Published 16 χρόνια πριν in Rock
Στα άβατα της σκέψης σου
- 605
- 0
- 0
- 0
- 7
- 0
Στίχοι
Στα άβατα της σκέψης σου μερόνυχτα διαβαίνω άκρη του νήματος ζητώ μα πίσω πάντα μένω ρεφραιν Κι εγώ που σε αγάπησα και βρήκα το κλειδί σου κι εγώ που σε αγάπησα δεν είμαι πια μαζί σου Κι εγώ που σε αγάπησα μπήκα στη φυλακή σου κοντά σου εγώ γεννήθηκα μα πέθανα μαζί σου Μ΄αμπάρες και σιδερικά τη σκέψη σου έχεις φράξει μέσα κανείς να μην περνά και σένα να ταράξει
γραφεις με πολυ παθος κυνηγησε το εισαι πολυ καλη!!!!!!
Ε!!ναι λοιπόν!!καλά πέρασα... μ' έπιασε η μανία της μαγειρικής και συνεχώς καλούσα κόσμο....άντε λοιπόν!!τί περιμένεις!!! έπεται και συνέχεια βέβαια!!!! το " Μόνος" είναι εξαιρετικό!!!!!μου άρεσε πάρα πολύ! θα ακούσω και το φεγγάρι της Τζενούλας στην άλλη σου σελίδα....όταν μείνω μόνη στο γραφείο!!χο!!χο!! όσο για το δικό μου... δεν σου απάντησα επειδή προέκυψε πολή σημαντική πρόταση (θα στα πω κατιδίαν).. οπότε το αφήνουμε...να δω τί θα γίνει... την αγάπη μου Ξενάκι μου και τις θερμότερες ευχές μου!!
απο τερξιμο αυτες τις μερες... ποδαροδρομο να δεις!!!! χαχαχα!! μα... τα ωραια σου τα χαιρομαι!!! Ωραιοοοοο αυτο το Σε εσενα κορη μου!!! πολυ γλυκο! φιλιαααα πολλααααααα :)
Σκάβοντας όμως ανακαλύπτεις διαμαντάκια!!!!!! Άκουσα και τα τρία σου..με ταξίδεψες υπέροχα... στους συνεργάτες σου να δώσεις συγχαρητήρια...και πλέον θα σε επισκέπτομαι συχνότατα..... Ξένια μου θα πω μόνο ΜΠΡΑΒΟ...Αν πω κάτι περισσότερο ίσως τα φτωχύνω... Θα τα λέμε!!!!!!!!
ξενουλα μου γλυκεια να εισαι καλααααααα φιλιααααααααααααααααα
πανεμορφο το κερυνεια,αλλα δεν μπορω να σας καταλαβω εσας τους Κυπριους οπως και την πρωην συζυγο μου,με αυτο το παθος που σας κατεχει για τα κατεχομενα.προσωπικα πιστευω οτι οπου βγαινει ο ηλιος της μεσογειου ειναι πατριδα μου,οπου υπαρχουν ανθρωποι που με αγαπανε και αγαπω και μπορουν να επικοινωνησουν μαζι μου ειναι πατριδα μου,οπου μπορω να νιωσω ελευθερος ειναι πατριδα μου.τωρα θα μου πεις οτι υπαρχει απωλεια,αλλα σε ρωταω φιλη Ξενια, μηπως ειναι η μονη που μας εχει συμβει? Δεν χασαμε ανθρωπους που αγαπησαμε?δεν αφησαμε καπου κομματια απο την ζωη μας?
Κάθε καλοκαίρι δεν κοιμάμαι μένω με τις ώρες σκεφτικός όλες σου οι θύμισες πονάνε όσο κι αν περνάει ο καιρός teleio omorfa logia ma pano apo ola alithina