Στίχοι

										Στα πεδινά ή στα ύψη 

τα πεζούλια που χάραζα τ’ όνομα 
γκρεμίστηκαν 


Η ζωή φεύγει 
ξεχνώ να ρωτώ 

Διψώ μα δεν πίνω 
Πίνω και πνίγομαι 

Στέκομαι στα ποτάμια 
στα δέντρα κοιμάμαι 
αλαργεύουν οι λέξεις απ’ τα μέσα μου 
κι αδειάζω 

χωρίς αυτές 
δούλος ο χρόνος.