Lyrics

										Αύρα του Μάη 
Στο πρόσωπο μου 
Κι όπως φυσάει 
Νιώθω μωρό μου 
Το όνειρο μου 
Να προσπερνάει 
 
Άστρα Σελήνη 
Φέγγουν τον δρόμο 
Με πλαστελίνη 
Φτιάχνω τον κόσμο 
Κι έχω στον ώμο 
Βαριά ευθύνη 
 
Βαριά η ευθύνη 
Μικρή η μέρα 
Ρουφάει σαν δίνη 
Περνάει σαν σφαίρα 
Κι η πλαστελίνη 
Κολλάει πιο πέρα 
 
Αύρα του Μάη 
Κι ανατριχιάζω 
Σαν με φυσάει 
Χρώματ’  αλλάζω 
Κι  ό, τι κοιτάζω 
Φεύγει πετάει 
 
Τρέχω κι αγγίζω 
Την μοναξιά μου 
Κι όπως σφυρίζω 
Σπάει η καρδιά μου 
Στα πέλαγα μου 
Πλέω κι αρμενίζω 
 
Και μένει η ευθύνη 
Για μια άλλη μέρα 
Κορμί καμίνι 
Ζητάει αέρα 
Κι πλαστελίνη 
Κολλάει πιο πέρα.