Αυτός ο τόπος μυρίζει στάχτη Σκορπισμένη διάχυτη αγάπη Εδώ κοντά γεννήθηκε το δάκρυ Που στολίζει τις καρδιάς μου το πηγάδι Ένα βράδυ που τα αστέρια θα χαϊδεύουν τα μαλλιά της Ένα βράδυ που το φεγγάρι θα ζητάει την ματιά της Εγώ θα πάω στον φάρο και θα αδειάσω το κεφάλι μου στα βράχια Θα ουρλιάξω στον ουρανό και στον γαμημένο αυτό απέραντο αέρα Μόνο για σένα… Γιατί με πέταξες όταν έσβησε η μέρα Γιατί ξεχάστηκες και υιοθέτησες φοβέρα Και τώρα μόνη σε ένα δρόμο που αφρίζει από χρώματα Δίνεις πνοή σε άψυχα σώματα Πάνω σε λερωμένα στρώματα Με πόνο… Κι εμένα μ’αφήνεις μόνο… Στον φάρο
Ευαίσθητος ο φίλος.Μπράβο ρε
eisai polu kalos file mou MPRABO teleia
τυχαία πέρασα απο εδώ και σε διάβασα και μου άρεσαν πολύ τα Χρώματα σου:)καλή συνέχεια...
Bravo gia tous stixous sou kai upomonh sto strato filika Dionisis