Στίχοι

										Σαν με κοιτάς, θυμάμαι όταν με πρωτoείδες.
Τα μάτια σου λαμπύριζαν απ' της νυχτιάς τη γρίλια.
Στο γέλιο σου αντίκρισα του ήλιου τις αχτίδες,
και κάηκα όταν φίλησα τα δυο γλυκά σου χείλια.

Αφρό από τη θάλασσα πάνω σου είχ' απλώσει.
Χάιδευα τα μαλλάκια σου που φτάνουν ως τη μέση.
Στην άμμο πάνω αγκαλιά, είχαμε ξαπλώσει
και το κορμί σου άγγιζα έτσι όπως σ' αρέσει.

Ήσουν βαμμένη κι έφεγγες φώς παραδεισένιο.
Διψούσες την αγάπη κι έψαχνες τον έρωτα.
Για πάντα εδώ κοντά σου, σαν άγγελος θα μένω,
κι ας έρθουν βράδια σκοτεινά και αξημέρωτα.

Με νέκταρ του Έρωτα θέλω να μεταλάβω,
στάλα τη στάλα μαζεμένο απ' το κορμί σου.
Κι όταν το πιώ και ζαλιστώ, θα καταλάβω, 
τι είν' αυτό που με μεθάει στο φιλί σου.