Στίχοι

										ΣΤΙΧΟΙ ΦΛΕΓΟΜΕΝΟΙ

Τι κι αν ο κόσμος λιώνει μέσα στην αδικία
Να περνάω εγώ καλά σ’ αυτή την κοινωνία
Τζάμπα μου τα δίνουνε.. Υπεραφθονία
Ακόμα και τα όνειρα γίνανε εμπορία
Διαφήμιση η πολιτική κι οι εταιρίες κράτη
Παιχνίδια επικίνδυνα στις πλάτες του εργάτη
Θεριό ο καπιταλισμός, το χρήμα η τροφή του
Κι ο εργάτης-Καταναλωτής έγινε μηχανή του

Δροσιά είχαν τα λόγια μου και όμορφες εικόνες
εκδίδω τις ιδέες μου και σας τις δίνω πόρνες
Φωτιά βάζω στους στίχους μου να διώξω το σκοτάδι
Ζεστή θα κάνω κόλαση, τον παγωμένο Άδη

Ο Marx κι ο Engels  έσβησαν λένε στην εποχή μας
Και Lifestyle έντυπα χέζουν την ψυχή μας
Μεγάλη αξία απέκτησε όμως η ψωλή μας
Και  η καπότα έγινε είδος πολυτελείας
Τι κι αν τα λέω, τι κι αν τα ακούς, το ίδιο θα είναι πάλι
Με τέτοια λες θα σπάζουμε τώρα το κεφάλι;
Εδώ ίσα που βγάζουμε τσιγάρα και βενζίνα
Μιλάς για επανάσταση; Με τρώει η ρουτίνα
Και τι είναι η επανάσταση; Ο Τσέ σε μια βιτρίνα;
Και τι να κάνω δηλαδή; Να βγάλω την κουρτίνα;

Βρισιές έχουν τα λόγια μου, δεν θα παιχτούν στο ράδιο
Ακούνε και μικρά παιδιά, μπορεί να τα λένε αύριο
Φωτιά έχουν οι στίχοι μου, πυρσοί είναι αναμμένοι
Τρέχα με έναν από αυτούς να αλλάξει η οικουμένη


Το όνειρο είναι φτιαχτό και στο πουλάν με δώσεις
Γι’ αυτό Αμερικανάκι μου δουλειά να το πληρώσεις
Οι Ρώσοι ήταν οι κακοί, μετά ο Σαντάμ κι η Κίνα
Αλλά την ψυλλιάσθηκες πως η μαμά είναι σκύλα
Η πρώτη  του ανταγωνισμού είναι μια θέση  Solo
Και για να κάτσεις σε αυτή πρέπει να στήσεις κώλο

Βρες μέσα στα λόγια μου κάτι να σε ερεθίσει
Και γάμα όλο το σύστημα όταν σου έρθει στύση
Φωτιά είναι οι στίχοι μου και πυρπολούν κι εσένα
Πάρε λοιπόν την φλόγα μου και δώσ’ την παραπέρα

Βρες μέσα στα λόγια μου κάτι να σε ερεθίσει
Και γάμα όλο το σύστημα πριν να μας γαμήσει
Φωτιά είναι οι στίχοι μου και πυρπολούν κι εσένα
Πάρε λοιπόν την φλόγα μου και δώσ’ την παραπέρα