Στίχοι

										Ενας στίχος φτωχός
είν’ αυτός
που ζητά ν’ ακουστεί 
με δυο νότες μαζί
κι ας χαθεί σαν καπνός
μια στιγμή

πιο μεγάλος καημός
είν’ αυτός
τι τραγούδι να πει
αν αγάπη χαθεί
κι η καρδιά λυτρωμό 
δεν θα βρει

πες μου λόγια γλυκά 
να’ ναι αυτά
κοφτερές μαχαιριές
που να σβήνουν πληγές
σαν νερό καθαρά
και μη κλαις

τα δικά σου φιλιά
είν’ αυτά
ανασταίνουν το χθες
συγχωρούν όσα λες
δεν κρατούν κλειδαριά
έλα μπες

θα σου δώσω ευχή
κι ας χαθεί
σε φθαρμένους καιρούς
έχε φίλους πολλούς
μα η καρδιά σου θα βρει 
τους καλούς