Published 17 χρόνια πριν in Rock

Our Own Eternity

  • 613
  • 0
  • 0
  • 0
  • 2
  • 0

Στίχοι

										Μια αγαπη αναπτηχθικε σ αποσταση μεγαλη καταφεραν δυο προσωπα ότι ονειρα ειχαν αλλοι- αγαπησαν ο ενας τον αλλον δυνατα ζησανε στιγμες και νοιωσαν την χαρα- λαμψαν απ το γελιο εβρεξαν με δακρυ ολους οσους πιστευαν πως ηταν μια απατη- μα όχι ειχαν κατι  το διαφορετικο κατι απ αλλον κοσμο εξωπραγματικο- αγγιξαν τα ουρανια πεταξανε ψιλα σφιξανε τα χερια τα ματια τους κλειστα- τους κραταγε μακρια μοναχα η αποσταση βρισκοντουσαν για μπανια χριστουγεννα κι ανασταση- βραδυ στα τηλεφωνα ορκιζονταν αγαπη πρωι υποχρεωσεις κακες στιγμες και λαθη- μα όχι δεν το αφησαν πεισμωσαν και αλλαξαν σφιξαν τις καρδιες τους και γι άλλο λιγο αντεξαν- σχεδον στους δυο μηνες ακομη μακρια κατι ειχε αλλαχει ηταν διαφορετικα- εκνευρισμοι τηλεφωνα μηνυματα φωνες σαν να χανε ξεχασει τι ζησανε εχθες- ο μαγκας τα χε φτυσει δεν ειχε υπομονη η γκομενα απ την άλλη ηταν πολu μικρη- ισως δεν καταλαβαινε να ταν λιγο αυθορμητη μια μικροκαμωμενη κοπελα όμως ωριμη- με τα πολλα τα λογια εφτασε ένα απογευμα μιλαγαν μεσω καμερας και όλα ηταν ομορφα- ωσπου μια στιγμη σκανε αναλαμπες τσατιστικαν και σφαχτικαν οι δυο εραστες- εκεινος της ζητουσε απλα αυτή ν αλλαξει μερικα λαθακια που τον ειχαν πειραξει- εκεινη στη κοσμαρα της δεν τα βλεπε αυτά απλα τον αγαπουσε κι τον ηθελε καλα- εκλαψαν και χωρισαν μα όλα αυτά στα λογια εκεινες τις στιγμες δν λειτουργουν ρολογια- και περασε η φαση σε μερικα λεπτα ειχανε κερδισει να ναι πιο δυνατα- επομενη φορα δεν επαιζε να υπηρχε και όμως η κοπελα τα λογια της τηρισε- και εφτασε η στιγμη που οι δυο τους λαχταρουσαν ο ενας πια τον αλλον στα ματια τον κοιτουσαν- ητανε μαζι σχεδιαζαν τη ζωη τους κοιμωντουσαν στο σπιτι τους και ειχαν την αυλη τους- αυτά που ονειρευοντουσαν τα καναν επραξαν μαζι μπροστα τους τους περιμενε μια ολοκληρη ζωη- παντρευτικαν κρυφα ένα καλοκαιρι σ ένα νησι την σκυρο της κρατησε το χερι- ορκιστικε αφοσιωση αγαπη ευτυχια του ορκιστικε τον ερωτα για μια χιλιετια- μειναν στην ιστορια τα δυο αυτά παιδια γιατι απλα αγαπησαν και οι δυο αληθινα- πραγμα πολύ δυσκολο την εποχη εκεινη δεν υπηρχε ερωτας πιστη εμπιστοσυνη- κι όμως το απεδειξαν πως ηταν όλα ψεμα πως υπαρχει η αγαπη μονο με ένα βλεμμα- περασανε τα χρονια και φτιαξαν οικογενεια ορεστης χλοη κλαιρη του ερωτα η εννοια- γερασαν μαζι και περασαν τα χρονια πλεον τους περιμενε μια ζωη αιωνια- κι ετσι ένα βραδυ τους βρηκαν αγκαλια κλεισανε τα ματια τους για τελευταια φορα- τα χειλη παγωμενα μα παντα ενωμενα τα ματια ανοιχτα ευτυχισμενο βλεμμα- αυτό ηταν το τελος η μονο η αρχη?κανεις ποτε δεν εμαθε μα αυτοι θα είναι εκει- παραδειγμα προς μιμηση για την ανθρωποτητα μαθημα περιηγησης για την εωνιωτητα- Αγγελος Λουκια τελος η ιστορια ας μεινει η αναμνηση να δινει ευτυχια. (Σ’ αγαπώ πολύ μωρό μου γιατι εισαι οτι δεν ειχε ποτε ανθρωπος στην γη..θα σ'εχω παντα στην καρδουλα μου ο,τι κι αν μας φερει το γαμημενο μελλον)									

:
/ :

Queue

Clear