Στίχοι

										Και η σκηνή σκοτεινιάζει τα φώτα σβήνουν
το θέατρο αδειάζει
η αυλαία πέφτει και στέκω μόνος θεατής 
σ' ένα τοπίο που δεν μου ταιριάζει!
Μου λες αντίο και η σιωπή με τρομάζει
λέω να φύγω μα το μυαλού η διαδρομή πουθενά
δεν με βγάζει!

Αγάπη αδιέξοδο στο πουθενά με βγάζει
Ψάχνει να βρει την έξοδο μα όσο πάει ξεθωριάζει
Ν’ αγαπάς είναι ανέξοδο μα η σκέψη τ’ αλλάζει!
Αγάπη αδιέξοδο που και εσένα τρομάζει!

Με το βλέμμα στο άπειρο
Περπατώ και βραδιάζει
Ένα αίσθημα απρόσωπο 
Κι’ ο αέρας στενάζει
Ένα ακόμη ναυάγιο 
Στην καρδιά μου που αράζει

Αγάπη αδιέξοδο στο πουθενά με βγάζει
Ψάχνει να βρει την έξοδο μα όσο πάει ξεθωριάζει
Ν’ αγαπάς είναι ανέξοδο μα η σκέψη τ’ αλλάζει!
Αγάπη αδιέξοδο που και εσένα τρομάζει!