Lyrics

										Πολύχρωμα λαμπιόνια
στολίζουν τα μπαλκόνια
και κάτι μου θυμίζει
πως μια γιορτή αρχίζει
που εμένα δε μ'αγγίζει.

Ποτέ δε πίστεψα ότι υπάρχει Αη-Βασίλης
και σαν παιδί,ποτέ δε τον περίμενα
με όσους λέγαν "ένα γράμμα να του στείλεις"
μαζί τους θύμωνα.
Γιατί θέλανε να φάω το παραμύθι
πως ότι ζήταγα,πάντα θα το'παιρνα
μα την αλήθεια εγώ την είχα μάθει ήδη
κανείς δε δίνει αγάπη απλόχερα.

Έλατα και καράβια
φωτίζουνε τα βράδια
κι οι μέρες που ξυπνάνε
Χριστούγεννα φοράνε
μα εμένα δε μου πάνε.