Ευωδιά γιασεμιού στις γωνιές του ουρανού το άρωμά σου σαν αγγέλων ψαλμοί, τρυφερή μουσική η λαλιά σου Μοιάζει με αύρα θολή σαν ομίχλη πυκνή η θωριά σου και σαν κήπος Εδέμ, μια ανοιχτή αγκαλιά η καρδιά σου Κρύο κάνει στη γή, κι εσύ σαν σε φυλακή νοιώθεις φώς μου πόνοι πίκρες καϋμοί, κι εσύ πάντα εκεί ο άνθρωπός μου να ριγάς, να λυγάς, μή μου κλαίς, μήν πονάς τον πόνο σου δώσ' μου και μη φύγεις ποτέ, μείνε για μιά ζωή ο άγγελός μου Αγγελοι περπατούν στη γή κι εσύ 'σαι ο δικός μου σύ μου ζεστένεις την ψυχή και μ' αναστένεις φώς μου σου απλώνω χέρι να πιαστείς καρδιά να ξαποστάσεις με πληγωμένα τα φτερά σε ποιό ουρανό να φτάσεις
Είμαι σίγουρη πως δε γέλασες ειρωνικά.. απο θαυμασμό ε? ε? Κι εσύ σούπερ γράφεις.. ισως να θέλουν λιγο γαβ γαβ και θα γινουν τέλεια! Σλρουπ
χαχαχα αυτη τη φορα εφταιγες εσυ Νικο... πως το εκανες αυτο? εννοω το να μην δεχεσαι βαθμολογια .. υπαρχει τετοια δυνατοτητα?
No passaran !
Με αποκαλείς πικρόχολη ..φαντασμένη και αρνητική και θες να μιλήσουμε σοβαρά; Ανέβασε λίγο το επίπεδο και ίσως αλλάζουμε και απόψεις. Δεν θα απολογούμαι συνεχώς επειδή θέλω να λέω την γνώμη μου. ΓΙ’ ΑΥΤΟ ΕΙΣΑΣΤΕ ΕΔΩ.. ΓΙΑ ΝΑ ΑΚΟΥΤΕ ΓΝΩΜΕΣ… παρεμπίπτοντος ..μ’ αρέσουν πολύ οι στίχοι σου.. λαϊκοί και απέριττοι! xxx
yperoxos laikos stoixos! aristos