Published 15 years ago in Rock
Απομεινάρια καρδιάς
- 567
- 0
- 0
- 0
- 5
- 0
Lyrics
Λες και δεν είχα πονέσει λες κι ήταν όλα καλά... χίλιες φορές νά΄χα φταίξει ήταν σαν πρώτη φορά Σαν να μην είχα αδειάσει απ΄όλο το αίμα μεμιάς ήρθες ξανά να ζητήσεις απομεινάρια καρδιάς Δεν έχει μείνει κομμάτι που νά΄χει μέσα ζωή κι αν είμαι εγώ η αιτία είσαι εσύ η αφορμή Ό,τι ζητάω πεθαίνει κι ό,τι δεν θέλω...το ζω όσα η ανάγκη υφαίνει ξηλώνει η συνήθεια θαρρώ Όλα μπορείς να τα πάρεις λάφυρα αγάπης παλιάς μόν΄άφησέ μου ένα δάκρυ μήπως και κλάψω ξανά
Καλά να τίς περάσετε τίς μέρες που θα’ρθούνε η αγάπη και η ζεστασιά τα κάλαντα να πούνε -.-.-.-.- Όλη η οικογένεια νά’ναι μιά αγκαλιά στου Αΐ Βασίλη το σακί δώρα για τα παιδιά -.-.-.-.- Ας το θυμόμαστε καλά τα λίγα μα και τα πολλά δέν θα τα χρειαστούμε Ο Ανθρωπος είναι θνητός στον Κόσμο αυτό περαστικός αυτό να το σκεφτούμε -.-.-.-.- Κάθε καινούργιο πρωΐνό θα βγεί ξανά, βάρκα γιαλό μέχρι να’ρθεί το δειλινό βράδυ πρωΐ μ’ένα μυαλό -.-.-.-.- Ειν(αι) η ζωή σαν το κρασί κι όσο παλιώνει πιο πολύ πρέπει να αργοπίνεται μοιράζεται...και δίνεται © Καλουδης Ντινος – Mönchengladbach
πέρασα να σε καλημερίσω και διάβασα και πάλι το κάθε τέλος και μια αρχή...πάντα πονεμένα και ευαίσθητα τα γραπτά σου...ανυπομονώ να σε δω στις συναντήσεις μας...φιλιά!
το ανεξητιλο...σημαδι.....το γραψαμε...μαζι...με την.....αναστασια...... δεν ειναι μονο...δικο...μου...... ευχαριστω πολυ
Γειάσου Αθηνούλα!!!!πολύ πολύ ωραίο!!!!μικρός ο κόσμος!!!