Σπασμένο ποτήρι τη σάρκα σου κόβει Το αίμα μια γεύση πικρή Σα δράκος το ρίγος σε καίει – σε λιώνει Κοντεύει η ψυχή σου να βγει Το χέρι σου σπρώχνεις στην τρύπια σου τσέπη Θανάτου η σκόνη η λευκή Κουτάλι λεμόνι απόμεινες μόνη Στη γη του πηρός ζωντανή ® Ανέτειλε ο ήλιος μα εσύ δεν τον βλέπεις Σκοτάδι σ` αγγίζει παντού Το χρόνο στις τρύπιες σου μέρες παλεύεις Το χθες της σιωπής , η αρχή του κακού Μπουκάλια από μπύρες , αράχνες και σκόνη Υγρό το υπόγειο , υγρή και η ψυχή Τα χείλη σου σφίγγεις , αρχίζουν οι πόνοι Να ζήσεις μια μέρα η μόνη σου ευχή Βαρύ το φορτίο , τους ώμους βαραίνει Καμπούρα έχει κάνει το στεγνό σου κορμί Μέσα του τ` όνειρο , ματώνει – πεθαίνει Η αλήθεια μπροστά σου , γυμνή και ωμή !
πάρα πολύ καλή δουλειά! Αν μου επιτρέπεις θα ήθελα να μελωποιήσω κάποιο. Μου άρεσαν πολύ
για το χρυσο αετο και το ανοιξα φτερα που ειναι το αγαπημενο μου. πολυ καλη η συνεργασια σας με το δημοσθενη.καλη συνεχεια και υψηλοτερες πτησεις.