Published 16 χρόνια πριν in Rock
Μάλλον αδιάφορος
- 793
- 0
- 0
- 0
- 17
- 0
Στίχοι
Καθηλωμένος σε ένα φως που τρεμοσβήνει μάλλον αδιάφορος κλέβω ιδέες από παιδιά σαν σκόνη αφήνομαι πάνω σε λέξεις έπιπλα , βαριά και παραδίνομαι σε διαπιστώσεις , παγερά … μάλλον αδιάφορος Σκεπασμένος με χοντρές μάλλινες γνώσεις μάλλον αδιάφορος χάνομαι σε περαστικούς κλείνοντας τάχα μου το μάτι βουτώ με βία στους σπασμούς γίνομαι στάχτη σε αδιέξοδους ειρμούς μάλλον αδιάφορος Λύπη γιατί με προσπερνάς ; Τάχα δεν βλέπεις δεν αισθάνεσαι ; Τρελά γελώ , παραμιλώ ,τρέμω , σαρκάζω πόσο αδιάφορα γερνάς δεν το φαντάζεσαι Φόβε γιατί με κυβερνάς ; Τάχα δεν θέλεις δεν ασπάζεσαι ; Τρελά γελώ , παραμιλώ ,τρέμω , σαρκάζω καταλαβαίνοντας πως πια δεν με χρειάζεσαι
να σου φέρει ότι εσύ επιθυμείς! Υγεία, αγάπη κι έμπνευση!! Φιλιά! www.myspace.com/nostos22
οσα χρειαστει...... αγαπητε!!!
Εξαιρετικό ποίημα! Γεγονός καθόλου "Αφύσικο" για όποιον γνωρίζει και αγαπάει την πένα σου!
Πιό επίκαιρος από ποτέ.Πιό σημειολογικός από ποτέ.. Όχι μόνο γιατί το παγκάκι της σάχλας είναι αδειανό. Όχι μόνο γιατί τα σάλια γλιστράνε και κολλάνε. Κυρίως, γιατί το έλος νομίζει πως είναι θάλασσα και κύμα. Κρίμα.(με την προφανή έννοια του οίκτου)
Συγκλονίζει η κατ'εικόνα ΤΟΥ καί η καθ'ομοίωση Του ΜΈΣΑ ΣΤΗΝ ΨΥΧΉ ΣΟΥ Σιμωνα στην τελευταία στροφή σου , ακριβώς όπως την αφησε ο Δ.Αβυθηνός στο σχόλιο του. καί ειναι η Ανάσταση Αυτού που αναστήθηκε μέσα σου.
se eyxaristo ilikrina gia ta logia soy . k episis gia toys omorfoys stixoys poy moy ftiaksan pragmatika tin mera....
Μιά πολύ μεγάλη παύση για ανά-παυση στον Παράδεισό σου.Καλώς σε βρήκα.Ασε με λίγο να ξαποστάσω και μετά θα ..δούμε. "μπορεί με τα χρόνια" να χαμογελάσει κι ο χρόνος..πίσω απ' τη γωνία του,θα δούμε αργότερα. με εκτίμηση
...το "Καλως ήρθες στον Παράδεισο", ανεβάζω εγώ το "Οι Νεκροί", ανεβάζει η STAVRIANNA το "Στον Κήπο της Εδέμ", τι γίνεται σήμερα. Δεν θα σου πω τα ίδια. Στα έχω πει τόσες φορές άλλοστε. Μόνο θα σου πώ πόσο μοναδικοί είναι οι στίχοι: "Ψηλάφισα το πάτωμα να βρω την άκρη του κόσμου και κάπου στη μέση έγλυψα απ΄ τα χέρια νότες." Να΄σαι καλά ΣΙΜΩΝΑ.
Ένα ακόμα ποίημα, που φέρει τη δική σου υπογραφή...είναι απ’ αυτά που εγώ τουλάχιστον, διαβάζω και απλά σιωπώ...στην τόσο βαθιά σκέψη και κατάθεση του ποιητή. Υ.Γ. Όσο για την ΑΛΗΘΕΙΑ Σίμωνά μου...αναφέρομαι στην αλήθεια που ο κάθε ένας μας μέσα του κουβαλά...και που ξέρω, πως όποιο κουστούμι και να της φορέσει κανείς, ακόμα και το πιο σκούρο, έχει την ιδιότητα, πάντα να λάμπει και να εκπέμπει το φως της...
...έξω είναι χειμώνας το ξέρω κι εγώ καλά. Το ότι μέσα στη δήθεν θαλπωρή μας ζώνουν διάφορα περίεργα όντα, επίσης το ξέρω. Τώρα αν στο ποτήρι μας βλέπυμε τίλιο...καλύτερα να το χύσουμε αμέσως. ΕΙΝΑΙ ΠΛΕΟΝ ΠΟΛΥ ΝΩΡΙΣ!!!
Σίμωνά μου, εγώ δεν ήμουν στη γιορτή, μα να ξέρεις πως στην επόμενη γιορτή θα είμαι εκεί, γλυκά να σε φιλήσω...
Ίσως τελικά η ευτυχία, να μην είναι πολύ μακριά από το "δρόμο" του αυτονόητου.Να ζητάς μόνο αυτό που θέλεις και να θέλεις μόνο αυτό που ζητάς...
Συμφωνώ απόλυτα με τον Τάσο. Κάτι ακόμη που με "τραβάει" στα τραγούδια σου είναι ότι ερωτεύονται πολλές ίδιες λέξεις με τα δικά μου. Τα σέβη μου ΣΙΜΩΝΑ.
Τι κομματαρα ειναι αυτη))))Βρε Σιμώναρη μονο στον Αγγελακα θα το εδινα...αμα παρακαλαγε πολυ σε λεω!
dhladh eisai kai esi pateras toy Vaggeli???? Tha trelathoume teloios deo mesa...
Ένα πολύ δυνατό το κομμάτι, με τη μαγεία των εικόνων και των ειδώλων και εν κατακλείδι...δες τον καθρέφτη...πόσα στ' αλήθεια μπορεί να μας δείξει αυτός ο καθρέφτης Σίμωνα...Την καλημέρα μου...
Geia sou kai kalos irthes! Idiaiteros, ksexoristos kai me stigma o tropos grafis sou. Perimeno kai alla! Filia