Published 15 χρόνια πριν in Rock
Σίδερο λειωμένο είναι και πονεί
- 539
- 0
- 0
- 0
- 1
- 0
Στίχοι
απέθανα και πήγα ίσα και γραμμή εκεί που πηγαίνουν οι αμαρτωλοί γιατί ΄χα στή ζωή μου μύρια θύματα της καρδιάς ακραία δυστυχήματα και πώς τα βολεύουμε στην κόλαση σίδερο λειωμένο είναι και πονεί μα σαν σε παιδεύουν που αγάπησες μνήμες και γλυκάδες κλείνουν τις πληγές σε δυό χιλιάδες χρόνια πέτυχα και γώ άδεια εξόδου δίχως συνοδό και σ΄ ένα συννεφάκι άγιο συναντώ -άγιε μου πώς είναι στον παράδεισο -βάσανο μεγάλο κι ο παράδεισος της ψυχής τά πάθη είναι άβυσσος κι άν δέν τα αφήσεις ζώντας τα στη γή σίδερο λειωμένο είναι και πονεί
δεν έχω πιει τίποτε κι όμως έχω μεθύσει!!!! μα τί γράφεις καλέ μου άνθρωπε!!!!!! πόση ποίηση και πόση Ελλάδα κρύβεις μεσ' τα λόγια σου... πόσο χαίρομαι που μου δίνεται η ευκαιρία να σε διαβάζω!!! τα έργα σου βρήκαν την πύλη της ψυχής μου.... διάβασα και το βιογραφικό....ιδιαίτερο....υπέροχο... ζεις βέβαια και στην αγαπημένη μου πόλη...βουνό και θάλασσα αντάμα...ό,τι καλύτερο!! να είσαι καλά... κι εγώ θα είμαι καλά..όσο υπάρχεις...